Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Medycyna za bezdech uznaje zatrzymanie wentylacji płuc przez 10 sekund lub znaczne spłycenie oddechu. W ciągu jednej nocy, u niektórych pacjentów pojawia się nawet kilkanaście takich epizodów. Zespół bezdechu śródsennego powstaje w efekcie wiotczenia mięśni gardła oraz języka w czasie snu, co prowadzi do częściowego zablokowania i niewystarczającego przepływu powietrza przez drogi oddechowe. W momencie gdy mięśnie się rozluźniają, mięśnie podniebienia miękkiego i języczka opadają. Powietrze, którego przepływ jest znacznie utrudniony wywołuje wysiłkowy i niekiedy bardzo głośny oddech, czyli chrapanie . W skrajnych przypadkach dochodzi do całkowitego zatrzymania oddechu.
Bezdech senny: objawy
Zespół bezdechu śródsennego dotyka ok. 10 proc. populacji. Ze względu na mechanizm powstawania wyróżnia się trzy typy schorzenia:
- zaporowy (obwodowo-obturacyjny) - charakteryzuje się nieprawidłowym przepływem powietrza podczas wdechu przez górne drogi oddechowe, zazwyczaj spowodowane jest zwiotczeniem mięśni gardła
- ośrodkowy - zaburzenie napędu oddechowego związane z uszkodzeniem lub wadą ośrodka umiejscowionego w mózgu oddziałującego na układ oddechowy
- mieszany
Najbardziej charakterystyczne objawy schorzenia to chrapanie oraz bezdechy. Spora część pacjentów budzi się w nocy z poczuciem lęku lub dezorientacji. W ciągu dnia towarzyszą im problemy z koncentracją, senność, czasem osoby cierpiące na zespół bezdechu śródsennego niespodziewanie i nieświadomie zasypiają w różnych sytuacjach na kilka minut. Zdarza się, że schorzenie pojawia się wraz z otyłością, zaburzeniem rytmu serca, nadciśnieniem tętniczym, migrenami oraz ze spadkiem libido.
Bezdech: diagnoza
Pierwszym krokiem przy stawianiu diagnozy jest wywiad z pacjentem. Jednak, aby uzyskać całkowitą pewność i określić skalę zmian wykonuje się badania laryngologiczne oraz badanie polisomnograficzne. Badanie laryngologiczne pozwala wykluczyć inne schorzenia mogące wywoływać podobne objawy. Drugie z wymienionych badań polega na kontroli snu chorego i obserwacji ruchów klatki piersiowej oraz tzw. desaturacji, czyli spadku poziomu tlenu we krwi .
Bezdech: leczenie
Jedyną metodą leczenia bezdechu śródsennego jest leczenie zachowawcze. Chorym, szczególnie tym z dużą nadwaga zaleca się wprowadzenie odpowiedniej diety, rezygnacje z alkoholu oraz palenia papierosów. Konieczne jest przyjmowanie właściwej pozycji w czasie snu (przede wszystkim bocznej). Niekiedy stosuje zabiegi otolaryngologiczne otolaryngologiczne jak usunięcie zwężenia cieśni gardzieli, septoplastykę (korekta skrzywionej przegrody nosowej) oraz tensillektomię (usunięcie migdałków podniebiennych). U pacjentów z ciężką postacią choroby nie poddającej się żadnej metodzie leczenia wykonuje się tracheotomię.
Czytaj także:
(Nie) prawdopodobne zaburzenia snu: co może się zdarzyć, gdy śpisz?
