Za występowanie ciemieniuchy odpowiedzialna jest przede wszystkim niedojrzałość niektórych funkcji
skóry, a w szczególności niewydolność łojotokowa. Jej rozwojowi sprzyja m.in. wysoka temperatura, dlatego ciemieniucha dużo częściej pojawia się w okresie letnim. Choroba nie jest groźna i dzięki odpowiedniej pielęgnacji objawy znikają w kilka dni.
Pojawiające się na głowie dziecka żółte strupy to połączenie zrogowaciałego naskórka oraz łoju. Nadmierna aktywność gruczołów łojowych wywołująca ciemieniuchę zazwyczaj ma związek z krążącymi jeszcze w organizmie dziecka hormonami matki. Pierwszym objawem choroby jest początkowo delikatne białe "łuski" na główce dziecka.
Zdarza się, że choroba zajmuje całą główkę lub tylko jej fragment, niekiedy rozprzestrzenia się na inne, pokryte włosami części ciała dziecka. Wraz z ciemieniuchą obejmującą np. brwi niejednokrotnie dochodzi do zakażenia grzybami . Nie zachowanie w takich przypadkach podstawowych zasad higieny może doprowadzić do rozwoju poważniejszej infekcji. Obrzęk, zaczerwienienie oraz wysięki skórne to pierwszy sygnał do niepokoju.
Podstawą leczenia ciemieniuchy jest odpowiednia pielęgnacja zajętych przez chorobę obszarów ciała. Częste mycie główki dziecka, nawilżanie jej specjalną oliwką dla niemowląt oraz wyczesywanie szczotką z miękkiego włosia strupków to jedne z lepszych, domowych sposobów walki z ciemieniuchą. Skóra chorego dziecka wymaga dodatkowe nawilżania dlatego nie można zapominać o posmarowaniu zmienionego chorobą miejsca kremem nawilżającym zaraz po zakończeniu kąpieli.
Wizyta u lekarza jest konieczna jedynie w przypadkach gdy objawy choroby znacznie się nasilają i roznoszą się na nieowłosione części ciała dziecka, jak szyja, uszy lub czoło.
Włókniaki - pokaż je dermatologowi
Brodawka łojotokowa - łagodny, chociaż niechciany, intruz na skórze