Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
W większości przypadków tego typu zapalenie ucha jest konsekwencją rozprzestrzenienia się infekcji z nosa, nosowej części gardła, przez trąbkę słuchową do błony bębenkowej. Zapalenie częściej występuje u dzieci ponieważ ich trąbka słuchowa jest jeszcze krótka i leży bardziej poziomo niż u dorosłej osoby, dlatego bakterie łatwo się tam przedostają. Najbardziej narażone są dzieci między 6 a 18 miesiącem życia, te które karmione są sztucznym pokarmem, uczęszczające do żłobka lub przedszkola, mające stały kontakt z dymem tytoniowym, dzieci z wadami anatomicznymi podniebienia, przerostem migdałków, z zapalenie zatok bocznych nosa. Ostre zapalenie ucha bardzo często jest powikłaniem pogrypowym (lub po przeziębieniu) i częściej dotyka chłopców.
Ostre zapalenie ucha spowodowane jest "przejściem" bakterii z gardła do błony bębenkowej, dlatego tez pierwszym objawem kłopotów z uchem środkowym może być katar czy kaszel. Najbardziej charakterystyczne dla zapalenia jest:
- wysoka gorączka (nawet do 40 stopni)
- pulsujący ból ucha
- wymioty
- biegunka
- obrzęk błony bębenkowej
- niedosłuch w bolącym uchu
- wyciek z ucha, który przy zaawansowanym zapaleniu ma postać ropną - złe samopoczucie, niepokój, brak apetytu
Objawy w pewnym stopniu są uzależnione od wieku dziecka. W przypadku tych do 2 roku życia dominujące objawy to: gorączka, niepokój, biegunka wymioty, zaburzenia snu, niechęć do ssania. Starsze dzieci skarżą się na pulsujący, nasilający się w pozycji leżącej ból ucha, niedosłuch oraz szum w uszach. Po ukończeniu 7 roku życia liczba dzieci chorujących na ostre zapalenie ucha środkowego znacznie spada.
Przy wszystkich rodzajach zapalenia ucha wykonuje się badanie otoskopowe, czyli wziernikowanie ucha. Jego wynik pozwala postawić jednoznaczną diagnozę i rozpocząć właściwe leczenie. W pierwszym etapie leczenia pacjentowi podaje się leki przeciwzapalne, przeciwgorączkowe oraz przeciwbólowe, działające objawowo i miejscowo. Jeśli objawy nie ustępują po upływie 1-2 dni podaje się antybiotyki. W przypadku gdy przepisane przez lekarza rodzinnego lub pediatrę środki nadal nie przynoszą poprawy konieczna jest wizyta u laryngologa.