Niedociśnienie (hipotonia)

Nidociśnienie tętnicze, inaczej hipotonia to obniżenie się ciśnienia tętniczego krwi poniżej 100 mmHg ciśnienia skurczowego i poniżej 60 mmHg ciśnienia rozkurczowego. Dolegliwość dotyka około 15% społeczeństwa.

Hipotonia nasila się jesienią, przy częstych zmianach pogodowych. Do przyczyn niedociśnienia zalicza się: nadużywanie leków zmniejszających objętość krążącej krwi, leków rozszerzających naczynia krwionośne oraz leki antydepresyjne. Do grupy ryzyka zalicza się ludzi nadużywających alkoholu, pozostających przez dłuższy czas w pozycji leżącej oraz osoby starsze.

Hipotonię dzielimy na pierwotną, wtórną oraz ortostatyczną.

Objawy ogólne

O niedociśnieniu najczęściej świadczy duży spadek ciśnienia w pozycji stojącej. Chorzy mogą uskarżać się na zmęczenie, znużenie, zawroty i bóle głowy, dezorientację i problemy z widzeniem, brak apetytu. Czasem dochodzi do omdlenia i drgawek

Hipotonia pierwotna

Hipotonia pierwotna jest najczęściej występującym rodzajem hipotonii. Najczęściej dotyczy szczupłych kobiet w młodym i średnim wieku, nasila się podczas spadku ciśnienia atmosferycznego czy upału. Powstawaniu i rozwojowi niedociśnienia pierwotnego sprzyja mała aktywność ruchowa oraz stres. Wskazuje się także na uwarunkowania dziedziczne jako możliwą przyczynę choroby.

Przyczyną niedociśnienia pierwotnego prawdopodobnie jest wiotkość ścian krwionośnych, które nie stawiają odpowiedniego oporu przepływającej krwi.

Nie znane są metody ustawienia ciśnienia na odpowiednim poziomie. Można jedynie zastosować np. krople cardiamidium, kardiol, glukof. Pomocna jest zielona herbata i drzemka.

Hipotonia wtórna

Hipotonia wtórna jest następstwem chorób przebytych przez pacjenta. Szczególnie często ma związek z chorobami układu krążenia, zaburzeniami rytmu serca, neuropatii autonomicznej, np. w chorobie Parkinsona. Rozwojowi nadciśnienia sprzyjają także zmiany hormonalne przy niedoczynności kory nadnerczy, płata przysadki mózgowej czy tarczycy. Niedociśnienie może wystąpić przy infekcjach oraz cukrzycy, a także na skutek odwodnienia lub utraty znacznej ilości krwi.

Leczenie uzależnione jest od rodzaju choroby, która przyczyniła się do wystąpienia hipotonii wtórnej. Dodatkowo powinno się regularnie kontrolować wysokość ciśnienia tętniczego.

Hipotonia ortostatyczna

Hipotonia ortostatyczna związana jest ze zmianami pozycji ciała. Układ sercowo - naczyniowy nie nadąża za tymi zmianami, co powoduje zaburzenia regulacji ciśnienia przy nagłym wstawaniu lub długim staniu. Objawia się to najczęściej omdleniem. Dolegliwość dotyka zazwyczaj osoby w podeszłym wieku, szczupłych mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym. Przyczyną powstania schorzenia mogą być: nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, stosowanie leków antydepresyjnych, antyarytmicznych, przeciwparkinsowskich, neuroleptyków oraz anksjolityków.

W przypadku lekkich schorzeń można poradzić sobie samodzielnie z hipotonią ortostatyczną poprzez założenie nogi na nogę oraz uciskanie jamy brzusznej przez zgięcie tułowia oraz ułożenie nóg na podnóżku lub obniżenie siedzenia.

W ciężkich przypadkach konieczne jest leczenie farmakologiczne. Stosuje się najczęściej fluorokortyzon, midodrin, ergotaminę czy fenylpropanolaminę.

Leczenie (zalecenia ogólne)

Niezależnie od terapii farmakologicznej chory musi zmienić swój styl życia. Konieczne jest wypijanie około dwóch litrów płynu każdego dnia (tylko nie przed snem), zwiększenie ilość soli kuchennej w diecie (pomaga zatrzymać wodę w organizmie). W czasie snu nogi powinny być ułożone wyżej niż reszta ciała. Konieczna jest także rezygnacja z palenia tytoniu, picia alkoholu i gorących kąpieli.

Podwyższeniu ciśnienia krwi sprzyja aktywność fizyczna.

Można także wesprzeć się ziołami: kwiatem kupalnika górskiego, kwiatem lawendy, zielem tasznika pospolitego, korzeniem lubczyka lekarskiego, liśćmi melisy lekarskiej, liśćmi mięty pieprzowej, zielem majeranku ogrodowego itp.

Zobacz wideo
Więcej o: