Objawy
Zmiany zwyrodnieniowe rozpoczynają się niewinnie. Pojawia się zmęczenie oraz osłabienia nóg. W miarę rozwoju choroby pojawiają się dolegliwości bólowe przy nadmiernym wysiłku, które ustępują po wypoczynku, pojawia się sztywność w stawie po wypoczynku. W bardziej zaawansowanym stadium choroby pojawia się ból spoczynkowy oraz nocny oraz ograniczenie ruchomości w stawie biodrowym. Ból zmusza chorego do ustawiania nóg tak, aby dolegliwości były jak najmniejsze. Taka postawa skutkuje utykaniem i powstawaniem przykurczów, a w konsekwencji zmiany długości kończyny,. W czasie ruchu wyczuwalne są oraz słyszalne trzaski ocierających się powierzchni stawowych.
Diagnostyka
Podstawą rozpoznania choroby jest badanie rentgenowskie obu stawów biodrowych. Przeprowadza się także tomografię komputerową, rezonans magnetyczny oraz badania laboratoryjne: morfologiczne, moczu, a także badania wykluczające inne schorzenia. Lekarz ocenia także długość kończyn oraz upośledzenia chodu (np. czy pacjent musi używać kul, aby chodzić).
Leczenie
Leczenie zmian zwyrodnieniowych stawu biodrowego zależy od stadium choroby i jej zaawansowania. W lżejszych przypadkach stosuje się leczenie objawowe, które ma powstrzymać lub spowolnić chorobę. Podaje się leki niesterydowe oraz przeciwzapalne.
W stanach bardziej zaawansowanych stosuje się leczenie operacyjne polegające na wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego lub protezy bezcementowej czy ceramicznej.
Najnowszą techniką częściowej wymiany stawu biodrowego jest kapoplastyka.
