Pracoholizm to patologiczne uzależnienie od wykonywanej pracy. Może prowadzić do zerwania więzi społecznych, wielu chorób, a w skrajnych przypadkach nawet śmierci.
Uzależnienie grozi zarówno mężczyznom, jak i kobietom, chociaż częściej chorują mężczyźni. Najczęściej pracoholikami są perfekcjoniści o niskim poczuciu własnej wartości, podatni na krytykę otoczenia oraz bardzo krytyczni wobec siebie.
Uzależnienie to grozi także osobom ambitnym, które za wszelką cenę chcą osiągnąć sukces i prestiż. W grupie ryzyka znajdują się osoby na wysokich stanowiskach, właściciele firm oraz ludzie zajmujący wysokie pozycje w hierarchii społecznej.
Skutki pracoholizmu
Załamania nerwowe, wyczerpanie emocjonalne, wypalenie zawodowe, zaburzenia osobowości, problemy z wyrażaniem uczuć, alienacja, nałogi, podatność na choroby, a nawet śmierć.
Pracoholizm jest także dużym problemem dla rodzin osób dotkniętych tym uzależnieniem. Może być powodem rozpadu małżeństwa oraz rodziny.
Objawy
Objawami pracoholizmu są: dominacja pracy nad pozostałymi aspektami życia, ciągłe myślenie o pracy, poczucie winny podczas dni wolnych, strach przed urlopem, perfekcjonizm w sprawach zawodowych, brak czasu na zainteresowania, brak kontroli nad rozkładem zajęć, bezsenność, kłopoty seksualne, tzw. nerwice niedzielne z bólem głowy i innymi problemami zdrowotnymi.
Leczenie
Leczenie jest bardzo trudne, ponieważ często pracoholik nie chce przyznać się do uzależnienia lub nie uważa, że należy się nim przejmować. Poznanie przyczyn oraz mechanizmu pojawienia się pracoholizmu jest podstawą rozpoczęcia terapii.
Leczenie wymaga dużego wysiłku pacjenta i jego otoczenia. Konieczna jest zmiana stylu życia, np. znalezienie czasu na swoje pasje nie związane z pracą, przeorganizowanie swojego harmonogramu pracy, praca nad odbudową życia rodzinnego oraz towarzyskiego.
Zmieniać swoje podejście do pracy i życia poza nią można samodzielnie lub w kontakcie z psychoterapeutą.
