Tasiemiec

Tasiemiec uzbrojony, nieuzbrojony, karłowaty czy bruzdogłowiec szeroki to największe pasożyty człowieka. Najlepszą formą uniknięcia zarażenia jest higiena oraz jedzenie mięsa tylko z wiadomego źródła.

Tasiemiec uzbrojony

Tasiemiec uzbrojony powoduje chorobę zwaną tasiemczycą. Za pomocą haczyków przytwierdza się do ściany jelita cienkiego, gdzie może osiągnąć długość 4 m. Pośrednim żywicielem tego pasożyta jest świnia. Można się nim zarazić jedząc zakażone surowe lub niedogotowane mięso wieprzowe.

Zobacz wideo

Tasiemiec: Objawy

Objawy u dorosłych. Najczęściej nie ma żadnych objawów u dorosłych. Zaalarmować natomiast mogą: utrata wagi, anemia, ogólne zmęczenie, bóle brzucha, bóle i zawroty głowy, brak apetytu.

Objawy u dzieci: nagłe bóle brzucha, mdłości i wymioty, problemy z aktywnością ruchową, osłabienie, chudnięcie, wolniejszy wzrost.

Tasiemiec: Wągrzyca

Niekiedy człowiek staje się żywicielem pośrednim tasiemca uzbrojonego. Stan ten jest bardzo niebezpieczną dla człowieka chorobą - wągrzycą. Wągry znajdują się w mięśniach, gałce ocznej, rdzeniu kręgowym i mózgu. W przypadku bardzo groźnej wągrzycy mózgu chory cierpi na wzmożone ciśnienie śródczaszkowe, zaburzenia emocjonalne, halucynacje, apatię, utratę pamięci.

Wągrzyca gałki ocznej może prowadzić do ślepoty. Nieleczona wągrzyca zazwyczaj kończy się śmiercią.

Leczenie wągrzycy

Chorobę rozpoznaje się dzięki badaniu rentgenowskiemu, tomografii i rezonansowi magnetycznemu oraz w badaniu serologicznym. Wągrzycę leczy się chirurgicznie i farmakologicznie Prazykwantelem lub Albendazolem. Leki muszą być stosowane pod nadzorem lekarza, ponieważ mogą wywoływać drgawki i powikłania neurologiczne.

Tasiemiec nieuzbrojony

Tasiemiec nieuzbrojony zagnieżdża się w jelicie cienkim człowieka. Odżywia się całą długością ciała. Może osiągnąć nawet 10 m długości. Pośrednim żywicielem tasiemca nieuzbrojonego jest bydło. Zarazić się można jedząc surowe lub niedogotowane mięso wołowe. Larwy zabija zamrażanie mięsa w temperaturze do - 10 C oraz temperatura powyżej 45 C.

Tasiemiec nieuzbrojony: Objawy

Zaniepokoić powinny: zgaga, duży apetyt lub jego brak, skrajne wahania wagi, nagła zmiana upodobań kulinarnych, mdłości, wymioty, bóle brzucha, rozdrażnienie.

Diagnoza i Leczenie

Podstawowym badaniem na obecność tasiemca nieuzbrojonego jest badanie kału oraz mikroskopowe badanie członów tasiemca. Trzeba także zbadać rodzinę chorego.

Leczy się farmakologicznie poprzez jednorazowe podanie Prazykwantelu lub Niklozamidu. Po kilku tygodniach konieczne jest ponowne zbadanie kału na obecność tasiemca.

Tasiemiec karłowaty

Tasiemiec karłowaty jest najmniejszym z tej grupy pasożytów (2,5 - 5 cm). Zazwyczaj pasożytuje w jelitach myszy i szczurów. Może jednak zarazić się także człowiek. Występuje przede wszystkim w krajach o ciepłym klimacie. W Polsce występuje rzadko. Tasiemiec ten nie ma żywiciela pośredniego. Zarażają się nim przede wszystkim dzieci, sporadycznie dorośli. Tasiemiec ten jest o tyle niebezpieczny, że występuje w dziesiątkach lub setkach osobników pasożytujących w jelicie cienkim.

Objawy

Symptomami pojawienia się tasiemca karłowatego mogą być: niedożywienie organizmu, spadek wagi, wymioty, bóle brzucha, drgawki, problemy ze snem.

Diagnoza i leczenie

Tasiemca karłowatego diagnozuje się na podstawie badania koproskopowego kału. Zwalczanie tasiemca karłowatego i choroby przez niego wywołanej - hymenolepidozy jest trudne ze względu na to, ze leki nie działają na larwy rozwijające się w kosmkach jelita cienkiego. Z tego powodu kuracje trzeba powtarzać kilkakrotnie, w okresie krótszym od okresu dojrzewania larw, co 10 dni. Powtarza się także badania kału. W ciężkich zakażeniach stosuje się preparaty cynowe (Stannotaen) lub związków akrydynowych (Acranil).

Bruzdogłowiec szeroki

Bruzdogłowiec szeroki jest pasożytem jelita cienkiego i ponad 30 ssaków. Źródłem zakażenia jest surowa ryba. W Polsce występuje sporadycznie. Bruzdogłowiec jest największym z tasiemców .Może osiągać nawet 20 m długości. Przy czym jego wielkość zależna jest od wielkości żywiciela.

Objawy

Objawami bruzdogłowca szerokiego są: anemia złośliwa, leukopenia, spadek poziomu hemoglobiny, bladość, osłabienie.

Diagnostyka i leczenie

Bruzdogłowca szerokiego wykrywa się za pomocą badania koproskopowego kału. Stosuje się leczenie farmakologiczne w postaci leku Niklosamid oraz podania witaminy B12.

Czytaj także:

Bąblowica

Więcej o: