Niestrawność choroba naszych czasów

?Jeśli nie znasz ojca choroby, zła dieta jest jej matką? - mówi stare chińskie przysłowie. Niestrawność nie ma matki. Jej ojcem jest stres.

Niestrawność - ten termin brzmi jak z wiktoriańskiej powieści. Tymczasem niestrawność czynnościowa zwana dyspepsją to częsta obecnie przypadłość: skarży się na nią 15-20 proc. pacjentów trafiających do gastroenterologów (specjalistów zajmujących się przewodem pokarmowym). Jej objawy potrafią dokuczyć: odbijanie się, wzdęty brzuch, ból w nadbrzuszu, pod mostkiem, brak apetytu, nudności, wymioty, zmiany rytmu wypróżnień. Dolegliwości te najczęściej przemijają i... powracają.

Cztery tygodnie na próbę

Dyspepsja dotyka najczęściej kobiet i dotyczy głównie dorosłych. Jej najbardziej charakterystyczną cechą jest. brak innego schorzenia. Zanim lekarz postawi diagnozę "niestrawność czynnościowa", upewnia się, czy problemy ze strony układu pokarmowego nie wynikają ze złej diety, niezdrowego trybu życia, cięższej choroby. Z reguły pierwszym zaleceniem jest wykonanie podstawowych badań krwi, a drugim - zadbanie o siebie. Pacjent zostaje zobowiązany do unikania pokarmów, które nasilają objawy; spożywania częstych, małych posiłków, unikania kawy (także bezkofeinowej), herbaty, kakao, czekolady, papierosów, mocnego alkoholu i leków z grupy niesterydowych przeciwzapalnych (zawierających np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen). Powinien nauczyć się radzić sobie ze stresem, który uważany jest za bezpośrednią przyczynę dyspepsji. Czasami lekarz zaleca leki alkalizujące czy hamujące wydzielanie kwasów trawiennych w żołądku.

Terapia trwa z reguły miesiąc i następuje dwutygodniowa przerwa. Lekarz na początku nie zleca zbyt wielu badań, woli sprawdzić, jak zareagujesz na łagodne leczenie. U ponad 60 proc. cierpiących na dyspepsję następuje poprawa po zastosowaniu placebo, czyli pigułek z neutralnej substancji, np. cukru!

Wierna towarzyszka

Dopiero jeśli czterotygodniowa próbna terapia nie pomaga, lekarz zaleca dodatkowe badania mające na celu wykluczenie poważniejszych problemów ze zdrowiem, takich jak refluks żołądkowo-przełykowy, zapalenie pęcherzyka żółciowego, choroba wrzodowa, choroba trzustki, tarczycy, zespół złego wchłaniania, zaburzenia motoryki układu pokarmowego, zespół jelita nadwrażliwego, obecność pasożytów, rak żołądka. Dokładnie powinni zostać przebadani chorzy po 45. roku życia, u których objawy wystąpiły nagle i ludzie młodzi, którzy mimo zastosowania się do poleceń lekarza nie odczuwają poprawy.

Dyspepsji nie można całkowicie wyleczyć, objawy ustępują, wracają, ale łatwo jest uzyskać poprawę stanu zdrowia.