Fawonoidy glikozydowane.
Miłorząb jest drzewem, które może żyć do tysiąca lat i osiągać wysokość do 36 metrów. Ma krótkie gałęzie z liśćmi w kształcie wachlarzy. Rodzi niejadalne owoce, które wydzielają silny, nieprzyjemny zapach. Pestka tych owoców jest za to jadalna.
Ekstrakt z miłorzębu japońskiego.
Azja
Miłorząb zmniejsza szkody jakie przynosi starzenie się, szczególnie w układzie krwionośnym i nerwowym
Wzmacnia naczynia krwionośne, dlatego jest często zalecany osobom starszym z objawami demencji takimi jak: dezorientacja, utrata pamięci, bóle głowy, depresja, zawroty głowy, szum w uszach
Pomaga ludziom skarżącym się na skurcze nóg spowodowane upośledzonym przepływem tętniczym
Ponieważ miłorząb wzmacnia zarówno układ nerwowy jak i krwionośny powinien być stosowany w profilaktyce choroby wieńcowej serca, udaru mózgu, demencji.
Ma silne właściwości antyoksydacyjne, ochrania więc centralny układ nerwowy i układ sercowo-naczyniowy przed miażdżycą i spowalnia proces starzenia
Zmniejsza agregację płytek krwi co skutkuje poprawą krążenia nawet przy istniejącej już miażdżycy
Skutecznie zapobiega pogorszeniu się wydolności umysłowej u osób starzejących się
W sporadycznych przypadkach obserwowano: rozstrój żołądka, bóle i zawroty głowy
Ponieważ miłorząb zmniejsza agregację płytek krwi, występuje więc pewne ryzyko wewnątrzczaszkowych krwotoków. Należy zachować szczególną ostrożność łącząc go z lekami zmniejszającymi agregację płytek krwi (aspiryna, warfaryna).