Spotkania ich członków pozwalają na wymianę informacji i doświadczeń. Jest to szczególnie cenne, gdy dotyczy nowych leków, poradni parkinsonowskich, możliwości rehabilitacji. Chorzy mający podobne problemy zdrowotne radzą sobie wzajemnie, jak pokonywać konkretne trudności. Istnienie stowarzyszeń umożliwia wzajemną pomoc, jest okazją do zaproszenia specjalistów z dziedziny medycyny, rehabilitacji i psychologii, którzy mogą w przystępny sposób omówić wybrane zagadnienia. Udział w spotkaniach mobilizuje pacjentów fizycznie i psychicznie, co pozwala lepiej walczyć z objawami choroby.Osoby, które zachorowały w młodym wieku, stają przed koniecznością podjęcia decyzji finansowych co do wyboru funduszów zabezpieczających ich przyszłość.
Grupy pacjentów mogą łatwiej negocjować w tej sprawie z odpowiednimi firmami.Stołeczne Stowarzyszenie osób z Chorobą Parkinsona w Warszawie wydaje biuletyn informacyjny, który mogą otrzymać wszyscy zainteresowani. Istotne jest aby powstawały lokalne grupy samopomocy, złożone z pacjentów, ich rodzin i bliskich, na terenie całego kraju. Jedna, centralna organizacja, oparta głównie na inicjatywie ludzi dotkniętych chorobą, nie może zapewnić regularnej aktywności wszystkim chętnym. Warto podkreślić, że Stowarzyszenie wypowiadając się publicznie, może wywierać nacisk w sprawach dotyczących rejestracji i dostępności leków, finansowania ośrodków rehabilitacji i poradni konsultacyjnych, dostępności nowych metod leczenia.
Adres Stołecznego Stowarzyszenia Osób z Chorobą Parkinsona w Warszawie: ul. Wołoska 137, 02-507 Warszawa, tel.: 022 602 18 88, skrytka pocztowa 78, 00-950 Warszawa I.