Charakterystyczna postawa to pochylona sylwetka, drobne kroki i trudności np. z zatrzymaniem się, a także obracaniem na boki. Chory porusza się w zwolnionym tempie, drży mu ręka. Palce wykonują ruchy liczenia pieniędzy albo kręcenia kulek. Mamy dobre leki objawowe, które na długo mogą utrzymać pacjenta w takiej formie, że może normalnie funkcjonować, ale mimo łagodzenia objawów choroba nadal postępuje.
Jest to choroba starości. Im starsze jest społeczeństwo, tym więcej w nim chorych na chorobę Parkinsona. Powyżej 65. roku życia ryzyko zachorowania wzrasta dziesięciokrotnie.