Kręcz szyi

Kręcz szyi, czyli przymusowe odchylenie szyi w jednym kierunku to konsekwencja pierwotnego lub wtórnego uszkodzenia mięśni szyi lub odcinka szyjnego kręgosłupa. Schorzenie choć najczęściej rozpoznawane jest u bardzo małych dzieci, może się rozwinąć również u dorosłych.

Dołącz do nas na Facebooku!

Ten rodzaj zmian w obrębie kręgosłupa medycyna dzieli na dwa typy. Pierwszy z nich, wrodzony spowodowany jest wadami układu kostnego bądź mięśniowego, a nieleczony może doprowadzić do niedorozwoju jednej strony twarzy. Drugi, czyli postać nabyta to zazwyczaj objaw lub powikłanie po zupełnie innym schorzeniu.

Objawy i diagnoza

Wrodzona (neurologiczna) postać choroby może mieć podłoże mięśniowe lub kostne. W pierwszym przypadku wywołana jest przykurczem mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego tylko z jednej strony. Sprawia to, że głowa dziecka nadmiernie odchyla się w stronę, którą objęło uszkodzenie. Broda dziecka jest wtedy delikatnie uniesiona i skierowana ku zdrowej części. Dodatkowo na szyi wyczuwalne są grudki będące skutkiem przykurczu i zwłóknienia mięśni . Z drugiej strony, próbujący wyrównać i przywrócić prawidłowe ułożenie mięsień staje się bardzo napięty. Mimo że przyczyny powstawania nadmiernego skurczu nie są do końca znane to zdaniem specjalistów mogą być związane z niedokrwieniem spowodowanym niewłaściwym ułożeniem płodu, nieprawidłowo zbudowanymi naczyniami krwionośnymi lub urazem okołopłodowym, który sprzyja powstawaniu wylewów krwi do mięśnia obojczykowo-sutkowego.

Kręcz pochodzenia kostnego najczęściej spowodowany jest nieprawidłowo rozwiniętym odcinkiem szyjnym kręgosłupa.

W przypadku postaci nabytej kręcz szyi może pojawić się wraz z:

- urazem kręgosłupa

- zmianami zapalnymi lub neurologicznymi

- chorobą reumatyczną

- bólem mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego wywołanego np. niewłaściwym ułożeniem w czasie snu, długą jazdą samochodem lub silnym stresem

W przypadku nabytych zmian w obrębie odcinka szyjnego mówi się także o tzw. kręczu ułożeniowym, czyli asymetrycznym ustawieniu głowy będącym konsekwencją nawyku, a nie zmianami chorobowymi. Bardzo często pojawia się on u osób z wadami słuchu lub wzroku.

Rozpoznanie, przy postaci neurologicznej, stawia się w oparciu o analizę objawów klinicznych. Przy podejrzeniu zmian w obrębie kręgosłupa wykonuje się badania obrazowe, przede wszystkim RTG i rezonans magnetyczny.

Leczenie

W leczeniu kręczu szyi spowodowanego wadą wrodzoną najczęściej stosuje się masaże, ćwiczenia oraz układanie główki dziecka w przeciwną od kręczu stronę. Przy niedużych skurczach pozwalają one rozluźnić oraz wzmocnić mięśnie, unikając ich ponownego kurczenia. Poważne zmiany wymagają leczenia operacyjnego.

Niwelowanie skutków kręczu nabytego zależne jest przede wszystkim od typu schorzenia odpowiedzialnego za jego rozwój. Jedynie tzw. kręcz ułożeniowy ustępuje po skorygowaniu wad wzroku lub słuchu.

Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza

Czytaj także:

Mielopatia (mielopatia szyjna)

Dyskopatia lędźwiowa

Choroba Pageta

Hiperostoza usztywniająca kręgosłupa (Choroba Forestiere Rotes de Querola)

Zespoły korzeniowe (korzonki)

Więcej o: