- uczucie parcia na pęcherz przy jednoczesnej niemożności oddania moczu lub wydalaniu bardzo niewielkiej ilości moczu
- piekący ból przy oddawaniu moczu
- mocz mętny, krwisty o nieprzyjemnym zapachu
- gorączka, złe samopoczucie
Zapalenie dróg moczowych jest najczęściej wywołane przez bakterie, które dostają się poprzez cewkę moczową do pęcherza. Kobiety cierpią na nie częściej niż mężczyźni, ponieważ ich cewka moczowa jest dużo krótsza i szersza.
Zwiększa się u osób cierpiących na przerost prostaty, cukrzycę, kamienie w nerkach i wady układu moczowego. Ryzyko zapalenia pęcherza zwiększają czynniki zaburzające fizjologię flory bakteryjnej okolic moczopłciowych: używanie krążków domacicznych, zapalenie pochwy, złe nawyki higieniczne.
Zapalenie nerek.
Badanie ogólne moczu i posiew, który pozwoli stwierdzić, jakie bakterie są przyczyną choroby, i dobrać odpowiedni antybiotyk. Przy nawracających zapaleniach wskazane jest wykonanie USG układu moczowego.
Antybiotyki i chemioterapeutyki (np. Biseptol, Trimesan, Furagin), w razie potrzeby leki przeciwbólowe. Pomagają dostępne bez recepty preparaty ziołowe (urosept, nefrosept), wskazane jest picie dużej ilości kwaśnych płynów, np. soku z żurawin, herbatek moczopędnych (z pokrzywy, liści brzozy, skrzypu, perzu). W celu zakwaszenia moczu (ograniczającego rozprzestrzenianie się bakterii) można zażywać wit. C . Przy nawrotach zaleca się wyjątkową staranną toaletę i oddawanie moczu po stosunku.