- od postaci bezobjawowych, przez uczucie nierównego, wolnego lub szybkiego bicia serca, zasłabnięcie, utratę przytomności, do postaci zagrażających życiu
Nieprawidłowe generowanie pobudzeń elektrycznych przez serce (np. zbyt wolne rytmy, dodatkowe pobudzenia), utrudnione ich przewodzenie (np. bloki serca), błędna wędrówka pobudzenia przez serce (częstoskurcze przedsionkowe, komorowe).
Uwarunkowania genetyczne, współistniejące choroby serca, nadciśnienie tętnicze.
Utrata przytomności, niewydolność serca, a nawet nagły zgon.
Najbardziej miarodajnym badaniem jest wykonanie całodobowego zapisu EKG metodą Holtera.
Pewne zaburzenia rytmu serca nie podlegają leczeniu, lecz muszą być stale kontrolowane (np. liczba dodatkowych pobudzeń). Inne wymagają przyjmowania leków antyarytmicznych porządkujących pracę elektryczną serca. Jest również grupa zaburzeń rytmu wymagająca wszczepienia stymulatora serca (np. za wolny rytm serca).
Choroba wieńcowa (choroba niedokrwienna serca)