Kłopoty z tarczycą najczęściej zaczynają się od spowolnienia metabolizmu. Większość chorych bagatelizuje pierwsze objawy. O chorobie dowiaduje się przypadkiem i wtedy, gdy jest już zaawansowana.
Objawy
Niedoczynność tarczycy charakteryzuje:
- zwolnienie tempa przemiany materii
- zmniejszenie produkcji ciepła
- spadek zużycia tlenu przez tkanki
- obniżenie temperatury ciała
- spowolnienie akcji serca, niewydolność mięśnia sercowego i rozwój miażdżycy w wyniku zaburzeń gospodarki tłuszczowej i wzrostu stężenia cholesterolu
- zaparcia
- obrzęk podudzi, który po uciśnięciu palcem nie pozostawia zagłębienia
- twarz staje się "nalana", zasiniona, powieki opuchnięte
- u kobiet: nieregularne, wydłużone cykle miesiączkowe, obfite krwawienia, niepłodność
- u mężczyzn: spadek zainteresowania seksem, impotencja
Chorzy odczuwają stale chłód, skarżą się na osłabienie, stają się senni, spowolnieni fizycznie i psychicznie. Mają problemy z koncentracją i gorszą pamięć. Tyją mimo braku apetytu. Włosy wypadają, są szorstkie, łamliwe i bez połysku. Skóra jest szorstka, zimna i sucha.
Przyczyny
Przewlekłe zapalenie tarczycy (a choroba Hashimoto spowodowana niszczeniem komórek tarczycy przez układ odpornościowy organizmu), operacyjne usunięcie tarczycy, leczenie jodem radioaktywnym; rzadko: niewydolność przysadki, która wydziela za mało TSH (tzw. niedoczynność wtórna).
Diagnostyka
Badanie poziomu hormonów tarczycy we krwi (przy niedoczynności obniża się stężenie T4 oraz T3, wzrasta poziom TSH). W niektórych przypadkach pomocne są też: badanie poziomu przeciwciał przeciwmikrosomalnych (przy awolu Hashimoto i podostrych zapaleniach tarczycy).
Powikłania
Anemia , zaburzenia oddychania (bezdech senny), kłopoty z sercem, niepłodność.
Ryzyko zachorowania
Jest największe u kobiet w wieku 40-60 lat.
Leczenie
Doustne podawanie preparatów tyroksyny, przeważnie do końca życia.
Uwaga! Zbyt mała ilość hormonów tarczycy jest szczególnie niebezpieczna w trakcie ciąży, ponieważ są one niezbędne do prawidłowego rozwoju płodu. Ich niedobór u przyszłej matki powoduje ciężkie upośledzenie rozwoju mózgu płodu. Prowadzi też do niedorozwoju kości. U dzieci natomiast niedobór hormonów tarczycy ma łagodniejsze objawy, ale powoduje opóźnienie rozwoju intelektualnego i wzrostu.
