Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Enzym ten, oznaczany w nauce skrótem ACP zbudowany jest przede wszystkim z białek, które w szczególny sposób oddziałują na niektóre procesy biochemiczne zachodzące w ludzkim organizmie. Podstawowym zadaniem fosfatazy jest rozkład pochodnych fosforanu. Fosfataza wydzielana jest przede wszystkim przez gruczoł krokowy, trzustkę , jelita, nerki, szpik kostny oraz część czerwonych krwinek i płytek krwi. Ten rodzaj ACP nazywany jest frakcją sterczową. Procesy za które odpowiada fosfataza wpływają także na układ kostny, tę część enzymu znajdującą się kościach określa się mianem frakcji kostnej.
Nadmiar enzymu przechowywany jest w lizosomach, dlatego też uchodzi za enzym znacznikowy lizosomów (struktury oddzielającej wnętrze komórki od oddziałującego na nią enzymu).
Kiedy i dlaczego bada się ACP?
Wartość tego enzymu jest szczególnie pomocna przy rozpoznawaniu chorób nerek, wątroby oraz serca. Badanie ACP wykonywane jest także przy podejrzeniu tzw. schorzeń metabolicznych układu kostnego. Należą do nich m.in. choroba Gauchera oraz choroba Pageta . Z jego pomocą ustala się także przyczyny patologicznych i częstych złamań kostnych, zmian widocznych w obrazie radiologicznym oraz problemów z przyswajaniem wapnia. Jednak największe wahania obserwuje się przy rozroście prostaty, gruczolaku lub nowotworze prostaty.
Testy wykonuje się w oparciu o próbkę krwi, pobraną na czczo (minimum osiem godzin po posiłku).
Gdy jest jej za dużo...
Stężenie fosfatazy w surowicy krwi zależy przede wszystkim od wieku pacjenta. Ponieważ uczestniczy w procesie wzrastania i rozwoju kości u dzieci w okresie dojrzewania jest jej najwięcej (jest niemal trzy razy bardziej aktywna niż u osoby, która przestała się już rozwijać). U dzieci waha się między 0,67-1,07 U/l, w przypadku dorosłych powinna mieścić się w przedziale 0,1-0,63 U/l.
Zaburzenia w jej stężeniu mogą towarzyszyć m.in. anemii, ogólnej infekcji organizmu lub zakrzepowemu zapaleniu żył. Duże wahania należy jednak łączyć ze zmianami (zazwyczaj nowotworowymi) w obrębie prostaty , chorobą Pageta, osteoporozą, rakiem jelita bądź sutka.
Czasem zdarza się, że się zaburzenia te związane są z chorobą krwi charakteryzującą się nadmiernym rozpadem krwinek.
Czytaj także:
Choroba Freiberga - Kohlera II (II jałowa martwica kości)
