Guz chromochłonny

Z powodu nadciśnienia tętniczego, tylko w Polsce, choruje blisko 10 mln osób. Mimo że za najczęstsze przyczyny jego powstania uznaje się otyłość, styl życia oraz nieprawidłową dietę to wahania w ciśnieniu mogą być jedynie objawem zupełnie innego schorzenia. Wśród nich znajduje się m.in. guz chromochłonny.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Ten łagodny nowotwór występują w obrębie kory nadnerczy bądź zwojów nerwowych. Obecność guza wiąże się zazwyczaj z nadprodukcją katecholamin, czyli grupy hormonów do których zalicza się adrenalinę oraz noradrenalinę. Dlaczego się rozwija? Na to pytanie medycyna nie potrafi odpowiedzieć jednoznacznie. Wiadomo jednak, że katecholaminy oddziałują na układ nerwowy, a ten przesyła bodźce "wprawiające" w ruch serce oraz cały układ krwionośny. Ich nadmiar sprawia, że zaczyna on działać nieprawidłowo i niejednokrotnie prowadzi do rozwoju nadciśnienia tętniczego. Guzy zazwyczaj zlokalizowane są w okolicy nadnerczy . Czasem ten rodzaj nowotworu rozpoznawany jest w jamie brzusznej lub klatce piersiowej.

Choroba najczęściej rozwija się u dorosłych, zwłaszcza u osób po 40 roku życia. Zdarza się jednak, że jest diagnozowana u dzieci. Guz u małych pacjentów umiejscawia się najczęściej w zwojach nerwowych jelit, szyi lub narządach klatki piersiowej.

Objawy

Najbardziej charakterystycznym objawem rozwijającego się w nowotworu jest nadciśnienie tętnicze. Gwałtownym skokom ciśnienia bardzo często towarzyszą silne bóle głowy , nadmierne pocenie, tachykardia, bladość skóry, uczucie niepokoju, zaburzone czucie oraz drżenie. Jednorazowe ataki mogą się utrzymywać od kilku minut do kilku godzin. Mogą się one pojawić wskutek ucisku, silnego stresu, długiego siedzeniem w jednej pozycji. Za nagły wzrost ciśnienia może odpowiadać stosunek seksualny lub przyjmowane leki.

Choroba znacznie przyspiesza metabolizm, w efekcie czego pacjenci z guzem chromochłonnym są bardzo szczupli, mają podwyższony poziom glukozy oraz liczbę leukocytów we krwi.

Diagnoza

W pierwszej kolejności u pacjentów z podejrzeniem guza chromochłonnego zleca się badanie krwi oraz moczu (dobowa zbiórka uryny). Z ich pomocą określa się stężenie wytwarzanych przez rdzeń nadnerczy hormonów. Przed pobraniem materiału do testów należy odstawić leki mogące wpłynąć na poziom badanych substancji. Następnie w celu dokładnego zlokalizowania guza zleca się tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. W sytuacji gdy jest ona szczególnie trudna wykonuje się badanie scyntygraficzne.

Leczenie

Najskuteczniejszą metodą leczenia jest chirurgiczne wycięcie guza. Jednak aby operacja mogła być przeprowadzona konieczne jest ustabilizowanie stanu, a przede wszystkim ciśnienia pacjenta. Okres przygotowawczy trwa nie dłużej niż dwa tygodnie. U dużej grupy chorych zmiana zlokalizowana jest w nadnerczach, dlatego w czasie zabiegu gruczoł musi zostać usunięty (tzw. adrenalektomia).

Przy złośliwej postaci guza, która występuje bardzo rzadko postępowanie jest bardzo podobne. Wycięcie jak największej powierzchni guza pozwala znacznie zmniejszyć dolegliwości, a przede wszystkim spowalnia rozwój choroby. Niekiedy u pacjentów, u których poziom katecholamin jest wyjątkowo wysoki zbija się je farmakologicznie. W sytuacji, gdy lokalizacja guza nie pozwala na interwencję chirurgiczną zleca się radioterapię, chemioterapię lub krioablację . Czasem terapia wzbogacana jest o leki na bazie somatostatyny (hormon białkowy).

Czytaj także:

Nowotwór

Hormony nadnerczy

Przyzwojak

Rakowiak

Nieziarnicze chłoniaki złośliwe