Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Bakterie Nocardia do ludzkiego organizmu trafiają poprzez górne drogi oddechowe - np. w czasie wdychania zanieczyszczonych oparów - lub przez drobną ranę lub otarcie (przy kontakcie z glebą, w której bardzo często się znajduje). U większości pacjentów infekcja rozwija się przede wszystkim w płucach, jednak w zależności od typu bakterii może zaatakować inne organy. W przypadku Nocardia asteroides zmiany obejmują płuca , przy Nocardia brasiliensis - rozwija się postać podskórna choroby. Czasem za ich sprawą infekcja przenosi się do serca, kości, nerek, oczu lub stawów.
Choć może zaatakować każdego, w grupie ryzyka znajdują się osoby z obniżoną odpornością. Przede wszystkim te cierpiące z powodu przewlekłej choroby płuc, przyjmujące przez dłuższy czas leki sterydowe, po przeszczepach, z nowotworami lub AIDS. Choroba jest szczególnie niebezpieczna przy zakażeniu dwoma typami bakterii.
Objawy
Pojawiające się wraz z zakażeniem objawy są ściśle związane z zajętym przez chorobę organem. Jeśli infekcja objęła płuca pojawiają się bóle w klatce piersiowej (nasilający się przy oddychaniu), mokry (czasem z niewielką ilością krwi) kaszel, gorączka oraz znaczny spadek masy ciała. Zajęcie mózgu może wywoływać drgawki oraz silne bóle głowy . Przy postaci skórnej pojawiają się owrzodzenia, ropnie skóry. Tego typu zmianom bardzo często towarzyszy promienica.
Diagnoza i leczenie
Obok analizy objawów chorobę potwierdza wykrycie w ludzkim ciele bakterii Nocardii. Zazwyczaj wykonuje się biopsję zajętego narządu oraz posiew plwociny.
Najskuteczniejszą formą leczenia jest, trwająca od 6 miesięcy do roku, antybiotykoterapia. Przy zmianach skórnych stosuje się również operacyjne wysuszanie znajdujących się na skórze wrzodów.
Na czas leczenia wpływa nie tylko typ i skala zmian w organizmie, ale i sam układ odpornościowy. Im słabszy, tym dłuższa staje się terapia. Właściwe rozpoznanie oraz odpowiednie leczenie pozwala uniknąć groźnych powikłań jak utrudniających oddychanie blizn na płucach, trwałych zmian skórnych i zniekształceń, a także upośledzenia czy zaburzenia funkcji neurologicznych gdy infekcja dotrze do ośrodkowego układu nerwowego .
Czytaj także:
Meningokoki i sepsa - komu realnie zagrażają?
