Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Drobnoustroje sprzyjające powstawaniu stanów zapalnych w obrębie układu moczowego zmieniają odczyn moczu na zasadowy. Nieprawidłowe ph sprawia, że w nerkach oraz drogach moczowych zaczynają odkładać się złogi fosforanowe. Niekiedy u pacjentów z kamicą fosforanową rozpoznaje się tzw. kamicę struwitową. Bakterie odpowiedzialne za alkaliczny odczyn moczu sprawiają, że pozostający w drogach moczowych osad składa się tylko z fosforanów, ale i wapnia oraz amonu (diagnozowane są głównie u kobiet).
Objawy i diagnoza
Najbardziej charakterystycznym objawem kamicy jest ostry, promieniujący ból w okolicy lędźwiowej, wymioty oraz gorączka. Potwierdzenia choroby dokonuje się w oparciu, obok wywiadu z pacjentem, o badania moczu, USG jamy brzusznej oraz urografię (badanie rentgenowskie obrazujące drogi moczowe).
Leczenie
W pierwszej kolejności przy leczeniu kamicy fosforanowej sięga się po antybiotykoterapię. Jeśli kamienie są zbyt duże, a leczenie farmakologiczne nie przynosi efektów i pacjent nie może ich samodzielnie wydalić, konieczne jest chirurgiczne usunięcie złogów. Po złagodzeniu lub wycięciu kamieni zaleca się wprowadzenie diety ubogiej w produkty zawierające fosforany ( roślin strączkowych , warzyw, owoców) oraz przyjmowanie dużej ilości płynów, przede wszystkim wody niegazowanej. Do dopuszczalnych produktów spożywczych należą m.in. jogurty, mleko, makarony, pieczywo, kasze a także ryby.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
