Przyczyną rozwoju eunochoidyzmu jest niedoczynność hormonalna jąder. Nieprawidłowa gospodarka hormonalna w większości przypadków spowodowana jest wrodzonym brakiem jąder (tzw. anorchia), przebytym zapaleniem jąder (częste powikłanie po śwince), skrętem jąder lub kastracją. Nie bez znaczenia są również hormony wydzielane przez przysadkę mózgową.
Eunuchoidyzm objawy
Mężczyźni cierpiący z powodu eunuchoidyzmu mają nienaturalnie długie kończyny, wysoki tembr głosu (zazwyczaj spowodowany jest barkiem mutacji). Niedobór testosteronu sprawia, że są całkowicie pozbawieni owłosienia zarówno na twarzy, jak i na całym ciele. Ich mięśnie są znacznie słabsze niż u przeciętnego mężczyzny, popęd i potrzeby seksualne bardzo małe, piersi mogą być nieznacznie powiększone, a tkanka tłuszczowa odkłada się, tak jak w przypadku kobiet, na brzuchu, pośladkach i biodrach. Panowie bardzo często borykają się z niską samoocenę oraz bezpłodnością z powodu eunuchoidyzmu .
Choroba oddziałuje także na psychikę mężczyzny. Zazwyczaj nie potrafią podejmować decyzji, łatwo podporządkowują się i są bierni w stosunku do otoczeniu. Ogromna część chorych nie ma prawidłowo wykształconych drugo- i trzeciorzędnych cech płciowych.
Eunuchoidyzm rozpoznaje się poprzez wykonanie badań hormonalnych w specjalistycznych placówkach i na podstawie wymienionych objawów.
Eunuchoidyzm leczenie
Podstawą leczenia eunuchoidyzmu jest dożylne podawanie testosteronu. Dzięki kuracji hormonalnej możliwe jest ponowne wykształcenie typowych dla mężczyzn cech płciowych. Pozwala ona przywrócić popęd seksualny oraz poczucie męskości. Jednak aby leczenie eunuchoidyzmu mogło zakończyć się powodzeniem pacjent powinien pozostawać pod stałą opieka psychologa lub psychiatry .
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
Czytaj także:
Testosteron. Każdemu według potrzeb
