Choroba Crutzfeldta-Jakoba została opisana w 1920 r. przez Hansa Gerharda Creutzfeldta z Uniwersytetu we Wrocławiu oraz Alfonsa Jakoba z Uniwersytetu w Hamburgu w 1921.
Choroba Creutzfeldta - Jakoba jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego wywoływaną przez białka zwane prionami. W 1996 roku pojawiła się nowa odmiana tej choroby polegająca na przeniesieniu gąbczastego zwyrodnienia mózgu (choroba szalonych krów) z bydła na człowieka.
Chorobotwórcze priony wnikają do białek o prawidłowej budowie zmieniając ich kształt przestrzenny. Komórka, w której nagromadziła się większa ilość prionów ulega zniszczeniu. Wnikające priony prowadza do zwyrodnienia komórek mózgu, a jego struktura przypomina gąbkę. Priony są bardzo odporne na wysokie temperatury, promieniowanie UV czy kwasy.
Chorobą można zakazić się poprzez spożycie wołowiny, poprzez uszkodzoną skórę lub błonę śluzową. Niebezpieczne mogą być także transfuzje, podawanie preparatów krwiopochodnych, badania endoskopowe oraz przeszczepy narządów. Chorobowe priony mogą być także dziedziczone.
Źródłem zakażenia może być wołowina, ale także żelatyna wołowa, która może być składnikiem bardzo wielu produktów: galaretek, konserw mięsnych, jogurtów, soków owocowych. Obecnie bardzo wielu producentów zrezygnowała ze stosowania żelatyny wołowej na rzecz żelatyny wieprzowej.
Choroba Creutzfeldta - Jakoba objawy
Choroba Creutzfeldta - Jakoba może rozwijać się niezauważona od kilku do nawet 30 lat. Zdarza się jednak, że okres inkubacji trwa tylko kilkanaście miesięcy.
Pierwsze objawy choroby Creutzfeldta-Jakoba bardzo przypominają chorobę Alzheimera. O ile istnieją sposoby na opóźnienie rozwoju Alzheimera o 8-10 lat, to na chorobę Creutzfeldta-Jakoba nie ma leku. Śmierć zakażonego następuje w ciągu kilku, kilkunastu miesięcy od pojawienia się pierwszych objawów.
Początkowe objawy choroby związane są z zaburzeniami układu nerwowego, którego przyczyny są trudne do ustalenia. Chory cierpi na wahania nastroju, apatię, trudności w koncentracji, drażliwość, zaburzenia równowagi, niepokój, niedowłady kończyn - najpierw dolnych, a potem górnych. Postępuje też w bardzo szybko otępienie: chory przestaje rozpoznawać najbliższych, ma kłopoty ze zrozumieniem tego, co ktoś do niego mówi, traci pamięć. Traci apetyt i gwałtownie chudnie.
W zaawansowanym stadium choroby pojawiają się skurcze mięśni lub ich zanik, problem z koordynacją ruchu, zaburzenia mowy, utrata pamięci i zaburzenia wzroku a nawet ślepota.
Choroba Creutzfeldta - Jakoba leczenie
Na chorobę Creutzfeldta - Jakoba nie ma żadnego leku.
