Do zarażenia dochodzi najczęściej poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą, przez kontakt z płynami ustrojowymi zawierającymi wirus Ebola lub przez używanie zakażonych narzędzi, np. igły w szpitalu
Choroba uszkadza wiele narządów wewnętrznych: wątrobę, śledzionę, mózg. Prowadzi do poważnych krwotoków wewnętrznych i zewnętrznych.
Objawy
Gorączka krwotoczna może rozwijać się od 4 do 16 dni. Pierwsze objawy są dość mylące, bo przypominają grypę. Zarażony ma bóle głowy, bóle oczu, bóle w okolicy lędźwiowej. Następnie dołącza się krwawa biegunka, wymioty i bóle brzucha. Chory skarży się na bóle w klatce piersiowej i ostry kaszel. Charakterystycznym symptomem choroby jest wysypka na twarzy i tułowiu, przechodząca na ramiona i nogi, złuszczająca się po kilku dniach. W wyniku biegunki, gwałtownych wymiotów chorzy są bardzo odwodnieni. Choroba dotyka także ośrodkowy układ nerwowy, powodując agresję lub stan letargu. W końcowym stadium u zarażonych występują drgawki padaczkowe. Po 8-9, a czasami 16 dniach następuje zgon. Chorzy, którym udało się przeżyć muszą przejść wielotygodniową rekonwalescencję.
Leczenie
Nie ma skutecznego lekarstwa na gorączkę krwotoczną Ebola. Prowadzi się jedynie leczenie objawowe i podtrzymujące. Chory jest hospitalizowany, podawane są mu dożylnie płyny zmniejszające odwodnienie, łagodzi powstające zmiany zapalne i kontroluje ciśnienie krwi. Niekiedy konieczna jest transfuzja krwi.
Leczenie pomaga wrócić do zdrowia ok. 10 proc. chorych, którzy często przez całe życie borykają się z komplikacjami po gorączce krwotocznej, np. zmianami w odczuwaniu niektórych bodźców.
