Autyzm

Autyzm (spektrum zaburzeń autystycznych) jest chorobą całościowego zaburzenia rozwoju dziecka. Rodzice powinni zwracać uwagę na kłopoty dziecka z kontaktem wzrokowym (unikanie, nadmierne wpatrywanie się), niechęć do przytulania, nadwrażliwość słuchową i inne nietypowe zachowania.

Już kilkumiesięczne niemowlę może wykazywać pewne symptomy autyzmu, niemniej jednak zazwyczaj diagnozuje się go przed ukończeniem 3-go roku życia. Nie oznacza to, że autyzm nie występuje u starszych dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Nie leczony autyzm prowadzi do ogromnych problemów w funkcjonowaniu w dorosłym życiu.

Objawy

Dzieci autystyczne mają olbrzymie problemy z kontaktem wzrokowym. Bardzo często unikają go lub wręcz przeciwnie - bardzo wnikliwie wpatrują się w innego człowieka. Nie potrafią również skorelować głosu, mimiki i gestu w czasie rozmowy. To co odróżnia dzieci autystyczne od zdrowych to niezrozumienie zabaw "na niby". Autystycy nie potrafią przebrać się np. za kota czy kominiarza. Trudno im także mówić o swoich zainteresowaniach.

Kolejny problem to porozumiewanie się z otoczeniem. Wiele dzieci z autyzmem nie mówi w ogóle lub nie do końca zrozumiale, powtarzają zdania wypowiedziane przez kogoś innego. Przy czym bardzo często dzieci z autyzmem mają doskonałą pamięć i potrafią powtarzać bardzo skomplikowane konstrukcje słowne, by za chwilę nie być w stanie powiedzieć prostego zdania. Trudno im jest także podtrzymać dialog i opowiedzieć przebieg jakichś wydarzeń.

Dzieci autystyczne żyją według swojego rytmu, w swoim świecie. Osoby zdrowe może dziwić fakt, że dziecko potrafi godzinami przesypywać piasek z pudełka do pudełka lub układać klocki w ściśle określone wzory. Wpływ na takie zachowania mają pojawiające się przy autyzmie zaburzenia sensoryczne, czyli inny odbiór świata niż doświadczają dzieci zdrowe. Na przykład niechęć do przytulania może oznaczać nadwrażliwość czucia głębokiego, krzyk może być odpowiedzią na głośną wiertarkę i świadczy o nadwrażliwości słuchowej.

Leczenie

W leczeniu autyzmu bardzo ważne jest szybkie rozpoznanie choroby i kontakt ze specjalistą: neurologiem dziecięcym, psychiatrą dziecięcym lub psychologiem dziecięcym. Indywidualna, odpowiednio dobrana do potrzeb dziecka terapia może zdecydowanie ograniczyć rozwój autyzmu lub nawet znacznie go cofnąć. W pewnych, określonych przypadkach konieczne jest leczenie farmakologiczne.

Więcej o: