Artroskopia (wziernikowanie stawów)

Artroskopia to nie tylko badanie oceniające rodzaj oraz skalę zmian w stawie. Najczęściej wykonuje się ją u pacjentów ze zmianami w obrębie stawu kolanowego bądź łopatkowo - ramiennego. Czasem sięga się po nią także przy uszkodzeniach stawu skokowego, łokciowego, biodrowego oraz nadgarstka i ręki. Jak wygląda badanie, kiedy się je wykonuje i jak należy się do niego przygotować?

Dołącz do nas na Facebooku!
Urządzenie wykorzystywane do badania przypomina metalową rurę zakończoną układem optycznym. Obraz pozyskiwany jest za pomocą tzw. zimnego oświetlenia, czyli dzięki szklanym włóknom umieszczonym w artroskopie. Ze względu na możliwość jednoczesnego diagnozowania i operowania bez konieczności otwierania stawu, w niektórych przypadkach (np. usuniecie fragmentu zniszczonej łąkotki, wycięcie przerośniętej błony), jest doskonałą alternatywą dla klasycznego zabiegu chirurgicznego. Operacja taką metodą jest nie tylko, bezpieczniejsza i szybsza, ale znacznie skraca czas rekonwalescencji.
Artroskopia - kiedy się ją wykonuje?
Wskazaniem do artroskopii są m.in.:
- urazy
- niestabilność ruchów w stawie
- reumatoidalne zapalenie stawów
- zmiany zwyrodnieniowe
- ciało obce, nowotwory
Od pacjentów zakwalifikowanych do badania zazwyczaj nie wymaga się specjalnych przygotowań. Może się jednak zdarzyć, że zanim lekarz podejmie ostateczną decyzję o wykonaniu artroskopii zleci RTG bądź rezonans magnetyczny zajętego stawu.
Artroskopia - jak to wygląda?
Zabieg odbywa się z znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. W pierwszej kolejności, po zdezynfekowaniu skóry, powyżej stawu zakłada się specjalną opaskę uciskową (tzw. opaskę Esmarcha), aby wywołać niedokrwienie, a tym samym uniknąć ewentualnego, zbyt silnego krwawienia. Przed wprowadzeniem artroskopu wykonuje się niewielkie nacięcie, to gdzie zostanie wykonane zależy od badanego stawu (każdy z nich ma wyznaczony inny punkt, przez który można bezpiecznie wprowadzić urządzenie). Następnie w miejscu nacięcia umieszcza się rurkę (jej grubość zależy od stawu) przez którą puszcza się gaz (dwutlenek węgla) lub roztwór wodny (0,9 proc. roztwór chlorku sodu), pozwala to lepiej obejrzeć wnętrze stawu oraz uwydatnić ewentualne nieprawidłowości. Dzięki tzw. torom wizyjnym obraz z artroskopu przekazywany jest do ekranu monitora.
Podczas badania sprawdza się chrząstki stawowe, błony maziowe, więzadła, ścięgna mięśni przechodzących przez staw, łąkotkę. Jeśli istnieje taka potrzeba, można od razu przeprowadzić zabieg. Całość trwa zazwyczaj kilkanaście minut.
Mimo że badanie bez bezpieczne nie zawsze udaje się uniknąć powikłań. U niektórych pacjentów pojawia się krwiak, wysięk, w skrajnych przypadkach rozwija się stan zapalny.

Więcej o: