Wykonuje się je przy podejrzeniu zmian naczyniowych w mózgu, zmian miażdżycowych, tętniaka naczyń krwionośnych (np. aorty), zwężeń naczyń nerkowych oraz do standardowej oceny naczyń wieńcowych.
Przebieg badania
Badanie polega na podaniu bezpośrednio bądź przez cewnik środka cieniującego (kontrastu) do naczyń krwionośnych i zarejestrowaniu przepływającej krwi z kontrastem przy pomocy angografu. W badaniu stosuje się technikę DSA pokazującą tylko te naczynia, które zostały nasycone kontrastem.
W cewnikowaniu najczęściej nakłuwa się tętnicę udową, pachową i ramienną. Specjalną igłą nakłuwa się tętnicę, wprowadza prowadnik. Następnie igła zostaje usunięta, a po prowadniku wprowadza się cewnik do naczynia krwionośnego.
Przygotowanie do badania
Angiografia wymaga hospitalizacji. W dniu poprzedzającym zabieg lekarz przeprowadza wywiad z pacjentem. Wykonuje się także badania układu krzepnięcia.
Przed zabiegiem angiografii trzeba być na czczo. Badanie jest przeprowadzane w znieczuleniu ogólnym.
Wykonanie angiografii wymaga pozostania w szpitalu dwa dni po zabiegu.
Zapis wyniku
Najczęściej wynik badania otrzymuje się w postaci cyfrowej na płycie CD wraz z opisem lekarskim. Niekiedy można otrzymać wydruk na kliszy.
