Tryper, czyli rze¿±czka: jak zapobiegaæ i leczyæ?

Choroba zaka¼na, znana jako rze¿±czka, jest chorob± przenoszon± przede wszystkim drog± p³ciow±. Zdarza siê jednak, ¿e odpowiedzialne za jej rozwój bakterie gnie¿d¿± siê na przedmiotach, tak¿e tych higienicznych, u¿ywanych przez chorego. A czasem patogeny przechodz± z matki na nienarodzone jeszcze dziecko.

Do³±cz do Zdrowia na Facebooku!

Dwoinka rze¿±czki, czyli gram ujemna bakteria wywo³uj±ca chorobê najczê¶ciej przenoszona jest drog± p³ciow±. Mo¿e siê jednak zdarzyæ, ¿e patogen zagnie¼dzi siê na rêczniku czy urz±dzeniach sanitarnych z których chory korzysta ka¿dego dnia. Istniej± tak¿e przypadki gdy pojawienie siê rze¿±czki stanowi konsekwencjê niestosowania podstawowych zasad higieny np. przez personel medyczny.

Schorzenie bywa rozpoznawane tak¿e u bardzo ma³ych dzieci, którym matka w czasie porodu podarowa³a chorobotwórcz± bakteriê. W tym przypadku brak odpowiedniego leczenia mo¿e doprowadziæ do trwa³ych zmian w narz±dzie wzroku. Na podwójne ryzyko wystawione s± równie¿ osoby ze znacznie obni¿on± odporno¶ci± .

Objawy

Poniewa¿ rze¿±czka mo¿e zaatakowaæ zarówno kobietê jak i mê¿czyznê to wywo³ane przez ni± dolegliwo¶ci bêd± siê od siebie ró¿ni³y. W przypadku pañ tym, co powinno zaniepokoiæ s± up³awy, nieprawid³owa, nieregularna oraz bardziej ni¿ zazwyczaj, obfita miesi±czka (niekiedy krwawienia pojawiaj± siê miêdzy kolejnymi miesi±czkami). Próba odbycia stosunku wywo³uje du¿y dyskomfort. Bardzo czêsto dokucza im ból w dolnej czê¶ci brzucha , wymioty oraz wysoka gor±czka. Panowie zaka¿eni dwoink± uskar¿aj± siê przede wszystkim na ropny wyciek z cewki moczowej. Niezale¿nie od p³ci pojawia siê pieczenie, ból przy oddawaniu moczu, a tak¿e swêdzenie i infekcje odbytu.

Brak konsultacji z lekarzem mo¿e doprowadziæ nie tylko do zmian w obrêbie uk³adu moczowego (m.in. stany zapalne jajowodów, ropnie, jednym z powik³añ jest tak¿e niep³odno¶æ), ale i do uszkodzenia stawów, a w skrajnych przypadkach serca. Dzieje siê tak poniewa¿ patogen przedostaje siê do uk³adu kr±¿enia i przemieszcza siê po ca³ym organizmie.

Diagnoza i leczenie

Podstaw± stawiania diagnozy jest pobranie wymazu z pochwy lub cewki moczowej i jego ocena pod k±tem obecno¶ci dwoinki. Aby leczenie mog³o byæ skuteczne konieczne jest szybkie rozpoznanie i podanie odpowiednich antybiotyków o dzia³aniu bakteriobójczym. Poniewa¿ schorzenie mo¿e nawracaæ chorzy musz± zostaæ poinformowani o zagro¿eniu i pouczeni, ¿e najskuteczniejszym sposobem na unikniêcie zaka¿enia, nie tylko rze¿±czk±, ale i wiêkszo¶ci± tego typu chorób, jest korzystanie z prezerwatywy .

U noworodków wykonuje siê tzw. zabieg Credégo polegaj±cy na skropleniu azotanu srebra (zazwyczaj jednoprocentowego) bezpo¶rednio do zaka¿onego oka.

Czytaj tak¿e:

Choroby weneryczne - jakie badania wykonaæ by je wykryæ?

Grzybica pochwy

HPV wirus brodawczaka ludzkiego

K³ykciny koñczyste

Chlamydioza (chlamydia)