Tryper, czyli rzeżączka: jak zapobiegać i leczyć?

Choroba zakaźna, znana jako rzeżączka, jest chorobą przenoszoną przede wszystkim drogą płciową. Zdarza się jednak, że odpowiedzialne za jej rozwój bakterie gnieżdżą się na przedmiotach, także tych higienicznych, używanych przez chorego. A czasem patogeny przechodzą z matki na nienarodzone jeszcze dziecko.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Dwoinka rzeżączki, czyli gram ujemna bakteria wywołująca chorobę najczęściej przenoszona jest drogą płciową. Może się jednak zdarzyć, że patogen zagnieździ się na ręczniku czy urządzeniach sanitarnych z których chory korzysta każdego dnia. Istnieją także przypadki gdy pojawienie się rzeżączki stanowi konsekwencję niestosowania podstawowych zasad higieny np. przez personel medyczny.

Schorzenie bywa rozpoznawane także u bardzo małych dzieci, którym matka w czasie porodu podarowała chorobotwórczą bakterię. W tym przypadku brak odpowiedniego leczenia może doprowadzić do trwałych zmian w narządzie wzroku. Na podwójne ryzyko wystawione są również osoby ze znacznie obniżoną odpornością .

Objawy

Ponieważ rzeżączka może zaatakować zarówno kobietę jak i mężczyznę to wywołane przez nią dolegliwości będą się od siebie różniły. W przypadku pań tym, co powinno zaniepokoić są upławy, nieprawidłowa, nieregularna oraz bardziej niż zazwyczaj, obfita miesiączka (niekiedy krwawienia pojawiają się między kolejnymi miesiączkami). Próba odbycia stosunku wywołuje duży dyskomfort. Bardzo często dokucza im ból w dolnej części brzucha , wymioty oraz wysoka gorączka. Panowie zakażeni dwoinką uskarżają się przede wszystkim na ropny wyciek z cewki moczowej. Niezależnie od płci pojawia się pieczenie, ból przy oddawaniu moczu, a także swędzenie i infekcje odbytu.

Brak konsultacji z lekarzem może doprowadzić nie tylko do zmian w obrębie układu moczowego (m.in. stany zapalne jajowodów, ropnie, jednym z powikłań jest także niepłodność), ale i do uszkodzenia stawów, a w skrajnych przypadkach serca. Dzieje się tak ponieważ patogen przedostaje się do układu krążenia i przemieszcza się po całym organizmie.

Diagnoza i leczenie

Podstawą stawiania diagnozy jest pobranie wymazu z pochwy lub cewki moczowej i jego ocena pod kątem obecności dwoinki. Aby leczenie mogło być skuteczne konieczne jest szybkie rozpoznanie i podanie odpowiednich antybiotyków o działaniu bakteriobójczym. Ponieważ schorzenie może nawracać chorzy muszą zostać poinformowani o zagrożeniu i pouczeni, że najskuteczniejszym sposobem na uniknięcie zakażenia, nie tylko rzeżączką, ale i większością tego typu chorób, jest korzystanie z prezerwatywy .

U noworodków wykonuje się tzw. zabieg Credégo polegający na skropleniu azotanu srebra (zazwyczaj jednoprocentowego) bezpośrednio do zakażonego oka.

Czytaj także:

Choroby weneryczne - jakie badania wykonać by je wykryć?

Grzybica pochwy

HPV wirus brodawczaka ludzkiego

Kłykciny kończyste

Chlamydioza (chlamydia)