1. "Zimno" pojawia się tylko wtedy, kiedy się przeziębisz
Nieprawda. Wprawdzie przeziębienie może powodować wystąpienie opryszczki, ale nie jest jej jedyną przyczyną. "Obudzenie" wirusa uśpionego w zakończeniach nerwowych następuje w momentach osłabienia układu odpornościowego organizmu, na przykład z powodu stresu czy zmęczenia. Dlatego pojawienie opryszczki tak często uprzykrza nam życie w najmniej sprzyjających momentach: przed egzaminem, ślubem czy ważną rozmową o pracę. Opryszczkowe pęcherzyki mogą też pojawić się po ekspozycji na słońce lub wyziębieniu organizmu, a u kobiet w czasie menstruacji. Wykwity występują także na skutek miejscowego podrażnienia skóry, np. po wizycie u dentysty, zabiegach medycyny estetycznej lub makijażu permanentnym.
2. Opryszczka to towarzysz na całe życie
Niestety tak. Nie brzmi to optymistycznie, ale raz "zdobyta" opryszczka nie opuści nas już nigdy. Wywołujący ją wirus Herpes Simplex, w czasie pierwszego kontaktu z zakażonym organizmem gromadzi się w zwojach nerwów czuciowych, gdzie pozostaje w formie uśpionej, czekając na okresy osłabienia organizmu, kiedy może się uaktywnić i zaatakować skórę.
3. Opryszczką zarażamy się tylko przez pocałunek
Nieprawda. Opryszczka jest wysoce zaraźliwa i może być przekazywana na wiele sposobów. Zakażenie następuje poprzez kontakt ze śliną lub wydzieliną pęcherzyka, który pozostaje zakaźny aż do czasu pełnego wygojenia zmian, dlatego pocałunki są jedną z najbardziej oczywistych dróg przekazywania wirusa. Jednak nie jedyną. Opryszczką zarazić się można także w skutek jedzenia tymi samymi sztućcami, co osoba chora, picia z jednego kubka, dzielenia maszynek do golenia, ręczników i innych przedmiotów osobistego użytku. Jeśli nie chcesz mieć opryszczki to nigdy nie pożyczaj cudzych szminek! Warto też pamiętać o możliwości przeniesienia zmian w okolice gałki ocznej i narządów płciowych, dlatego w razie ataku opryszczki bardzo często myj ręce.
4. Po pojawieniu się "zimna" musisz przeczekać aż samo minie
Nieprawda. Co prawda cykl rozwoju opryszczki trwa od 8-10 dni, ale istnieją sposoby, dzięki którym możesz skrócić okres zdrowienia. Jeśli masz skłonność do opryszczki, staraj się wychwycić czynniki, które wywołują u ciebie powstawanie wykwitów i w miarę możliwości je eliminuj. Zawsze też staraj się mieć przy sobie maść ze środkiem przeciwwirusowym i pamiętaj, aby zastosować ją jak tylko poczujesz charakterystyczne swędzenie. Pozwoli to na opanowanie sytuacji w zarodku i znacznie skróci czas choroby. W przypadku osób o szczególnie ciężkim i częstym przebiegu zakażenia, niekiedy polecane jest stosowanie doustnych leków przeciwwirusowych, które hamują namnażanie się wirusa. Jeśli więc jesteś w grupie "szczęśliwców", u których opryszczka pojawia się, co kilka tygodni - zapytaj lekarza o możliwość ich zastosowania.
5. Przekłuwanie pęcherzyków pomaga
Nieprawda. Pamiętaj, że płyn wewnątrz pęcherzyków pełen jest namnożonych wirusów, a przekłucie go jest najprostszą metodą ich rozsiania. Może też prowadzić do nadkażeń bakteryjnych, zwłaszcza, jeśli zabieg przeprowadzany jest przy użyciu niesterylnych narzędzi.
6. Opryszczka nie jest groźna
I tak i nie. O ile w przypadku zdrowych ludzi opryszczka jest głównie problemem kosmetycznym, to sprawa przedstawia się zupełnie inaczej, kiedy zapadną na nią osoby o obniżonej odporności, np. w przebiegu HIV, leczenia przeciwnowotworowego czy też przewlekle chore. Opryszczka może też być bardzo groźna dla noworodków, które nie mają jeszcze w pełni wykształconego systemu immunologicznego. Bardzo niebezpieczne może też być opryszczkowe zakażenie oka.
7. Czosnek, cytryna, pasta cynkowa, rozkruszona aspiryna - pomagają leczyć "zimno"
Niekoniecznie. W czasach, kiedy nie było wyspecjalizowanych leków antywirusowych, stosowanie domowych sposobów nie było do końca pozbawione sensu. Czosnek ma właściwości antyseptyczne, pasta cynkowa - osuszające, papka z aspiryny działa przeciwzapalnie. Trzeba jednak pamiętać, że wszelkie "majstrowanie" przy wykwitach skutkować może niepotrzebnymi nadkażeniami i w najlepszym wypadku przedłużeniem czasu gojenia zmian. Dlatego zamiast eksperymentować sięgnij lepiej po wyspecjalizowaną broń do walki z wirusem w postaci specjalnych maści i plasterków, których szeroki asortyment znajdziesz w każdej aptece. W bardziej zaawansowanych przypadkach pomocne może być leczenia tabletkowym Acyklowirem.
8. Leki mogą zapobiec wystąpieniu opryszczki
Tak. W uzasadnionych przypadkach, zastosowanie tabletkowych leków przeciwwirusowych może zahamować uaktywnienie się wirusa, jednak w praktyce stosowane są one u pacjentów szczególnie zagrożonych (np. z obniżoną odpornością) oraz w przypadkach, kiedy "wysyp" pęcherzyków jest przewidywalny (np. opryszczka pojawia się zawsze, kiedy zmarzniesz na nartach) lub bardzo częsty (opryszczka atakuje, co kilka tygodni, przy każdym stresie i infekcji).
9. Opryszczka jest uleczalna
Niestety nie. Leki mogą powstrzymać rozwój pęcherzyków, ale wirusa nie da się całkowicie wyeliminować z organizmu.
10. Opryszczka pojawia się u każdego zakażonego wirusem Herpes
Nie. Badania pokazują obecność wirusa opryszczki nawet u 80% populacji powyżej 30 roku życia, ale jej objawy występują tylko u 20%.
