Pojęcie biegunki jest mało precyzyjne i dotyczy zarówno dorosłego mężczyzny, który oddał jeden luźny stolec, jak i niemowlęcia z kilkunastoma wodnistymi stolcami w ciągu dnia. Należy rozróżnić biegunkę ostrą od przewlekłej. Przewlekła biegunka zawsze powinna zostać zdiagnozowana.
Co się tyczy ostrych biegunek, to chociaż większość z nich w polskich warunkach przechodzi sama i właściwie nie ma potrzeby zasięgać porady lekarskiej, jednak istnieje wyraźna różnica w czasie zdrowienia między leczonymi a nieleczonymi. Poza tym dobrze jest ocenić, czy w danym stanie można obejść się bez leków, czy też lepiej podać jakiś lek likwidujący uciążliwy objaw, nawet jeśli nie jest znana przyczyna biegunki.
Dla pewności - zawsze dobrze skorzystać z porady lekarskiej w przypadku dziecka.
Dorosły człowiek może sam sobie poradzić z ostrą biegunką o słabym lub średnim nasileniu, często intuicyjnie czyni to dobrze, ale bez leczenia musi się liczyć z ok. tygodniowym wyłączeniem z aktywności zawodowej. Biegunki źle się leczą przy próbie zachowania normalnej aktywności. Pacjent z ostrą biegunką powinien leżeć, wtedy ma szansę na szybsze wyzdrowienie. Można przyjąć zasadę, że pacjent z biegunką wodnistą lub z domieszką krwi, lub z większą ilością stolca niż pięć w ciągu dnia, lub trwającą dłużej niż pięć dni - powinien pokazać się lekarzowi. Zarówno ze względu na ocenę stanu ogólnego, jak i ocenę przyczyny biegunki.
Dane tu przedstawione mają jedynie wartość informacyjną i nie mogą zastąpić indywidulnej porady lekarskiej.