Półpasiec może pojawić się u każdej osoby, która w przeszłości chorowała na ospę wietrzną. Pomimo wyzdrowienia wirus ospy (VZV) pozostaje w "uśpieniu" w komórkach zwojów nerwowych. U części osób w wyniku stresu lub spadku odporności może dojść do reaktywacji wirusa i rozwinięcia się półpaśca. Choć większość zachorowań na półpasiec ma miejsce po 50 roku życia, to nie ma reguły po jakim czasie wirus się reaktywuje - u niektórych ma to miejsce kilka lat po zachorowaniu na ospę, u innych nawet po kilkudziesięciu latach. Nieprawdziwy jest również pogląd mówiący, że na półpaśca można zachorować tylko raz w życiu.
U dzieci półpasiec ma zazwyczaj łagodny przebieg. Po kilku dniach nerwobólu (rzadziej pieczenia lub swędzenia) na fragmencie skóry pojawia się czerwona wysypka z pęcherzykami, podobnymi do tych obserwowanych w ospie. Cięższy przebieg ma półpasiec u ludzi powyżej 50 roku życia - wtedy częstym powikłaniem jest utrzymujący się przez wiele miesięcy lub lat nerwoból.
