- zaczerwienienie i pieczenie oka, uczucie obecności ciała obcego
- uczucie wysuszenia spojówek, a czasem także błon śluzowych nosa i gardła
- kłujący ból oka
- gromadzenie się ciągnącej wydzieliny w kącikach powiek
- światłowstręt
Zespół suchego oka jest spowodowany niedostatecznym wydzielaniem łez na tle np. zapalnym, immunologicznym, farmakologicznym czy neuropochodnym. Powoduje złuszczanie się nabłonka rogówki i spojówki gałkowej. Pozbawione nabłonka są bardziej narażone na wnikanie różnych mikroorganizmów i zakażenia. Dolegliwości nasilają się podczas przebywania w suchych albo klimatyzowanych pomieszczeniach.
Zwiększa się u ludzi starszych, u kobiet w okresie przekwitania (gdy zachodzą zmiany hormonalne), przyjmujących tabletki antykoncepcyjne ; u osób cierpiących na choroby tarczycy, cukrzycę, reumatoidalne zapalenie stawów, trądzik różowaty, łojotok.
Zapalenie rogówki i spojówki.
Podstawowe badania okulistyczne. Wykonuje się również test Schirmera, dzięki któremu ocenia się ilość łez wyprodukowanych w ciągu 5 minut, a także test stabilności łez- sprawdzający, jak długo łza pozostaje na powierzchni oka. Badania te wykonuje się w gabinecie okulistycznym .
Wizyta u okulisty, który zaleci preparaty określone wspólnym mianem "sztucznych łez" (dostępne bez recepty). Leczenie obejmuje też działania oszczędzające własne łzy osoby cierpiącej na zespół suchego oka. W tym celu wprowadza się maleńkie zatyczki do kanalików łzowych, co zamyka drogę ich odpływu (dzięki temu własne łzy pozostają dłużej w oku). Stosuje się też zabieg zamykania punktów łzowych.
Wskazane jest: - zachowanie właściwej higieny (niepocieranie swędzących oczu);
- częste wietrzenie i prawidłowe nawilżanie pomieszczeń;
- co godzina kilkuminutowe przerwy w pracy przy komputerze (np. wykonać kilka mrugnięć, kierując wzrok w odległy kąt pokoju, w którym się pracuje);
- unikać pomieszczeń z dymem papierosowym i kurzem .