Objawy
Uszkodzenie łąkotek stanowi jeden z najczęstszych urazów stawu kolanowego.
- okresowe blokowanie stawu, niemożność wykonania niektórych ruchów (np. wyprostowania zgiętej wcześniej nogi)
- wysięk
- bolesność uciskowa przy obmacywaniu okolicy szpary stawowej
Przyczyny
Zwykle podczas nagłego prostowania kolana z nadmierną siłą przy częściowej rotacji goleni względem uda; częściej uszkodzeniu ulega łąkotka przyśrodkowa; uszkodzenie może mieć bardzo różny charakter: pęknięcia, rozwarstwienia, rozkawałkowania, oderwania fragmentu łąkotki.
Rozpoznanie
Na podstawie objawów, badania manualnego, które ujawnia nieprawidłową ruchomość; pacjent często podaje uraz, który mógł być przyczyną uszkodzenia łąkotki (np. upadek na kolano). Podczas chodzenia kolano może okresowo trzeszczeć, "przeskakiwać" i blokować się. Diagnozę ułatwiają badania obrazowe: USG, rezonans magnetyczny, artroskopia.
Leczenie
W zależności od rodzaju i stopnia uszkodzenia może być zachowawcze (unieruchomienie) lub zabiegowe. Artroskopowe usunięcie blokujących staw fragmentów lub całej łąkotki należy przeprowadzać wyłącznie wtedy, gdy niemożliwy jest zabieg naprawy. Takie postępowanie zwiększa bowiem 4 razy (przy częściowym) i aż 7 razy przy całkowitym usunięciu łąkotki ryzyko późniejszych zmian zwyrodnieniowych kolana. Po operacji naprawy łąkotki wymagane jest unieruchomienie, a następnie co najmniej 6-10- tygodniowa rehabilitacja. Jeśli własnej łąkotki nie da się naprawić, możliwy jest przeszczep ze zwłok, proteza kolagenowa, a nawet "proteza" z własnego ścięgna (np. mięśnia czworogłowego uda) pacjenta. Odtworzenie łąkotki poprawia funkcje stawu i pozwala uniknąć zmian zwyrodnieniowych. Groźnym powikłaniem uszkodzeń stawu kolanowego jest rozerwanie lub zakleszczenie tętnicy podkolanowej lub nerwu strzałkowego. W takiej sytuacji niezbędny jest zabieg operacyjny, który pozwala na uwolnienie naczyń i nerwu musi być przeprowadzony nie później niż w ciągu 8 godzin od wypadku), zanim dojdzie do nieodwracalnego niedokrwienia podudzia lub martwicy nerwu.
