Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Przełom nadnerczowy spowodowany jest niedoborem kortyzolu, jednego z hormonów wytwarzanych przez korę nadnerczy . Odpowiada on m.in. za zatrzymywanie soli w organizmie oraz ma działanie przeciwzapalne. Przełom zazwyczaj rozwija się bardzo powoli, a towarzyszące mu objawy rzadko bywają łączone z chorobą nadnerczy. W pełni rozwinięty przełom poważnie zakłóca działanie układu krwionośnego. Za jego wystąpienie najczęściej odpowiada infekcja (bardzo często zapowiedzią wstrząsu są dolegliwości charakterystyczne dla grypy), uraz mechaniczny, duży wysiłek fizyczny, stres lub przebyty zabieg operacyjny. Może się on pojawić także u osób z chorobą Addisona .
Objawy
Pierwszym, często bagatelizowanym objawem jest brak apetytu. Towarzyszące mu bóle brzucha oraz nudności często przypisywane są chorobie wrzodowej . Do zespołu dolegliwości zapowiadających za rozwijający się przełom nadnerczowy należą wymioty, ogólne osłabienie, bóle mięśniowe, stawów oraz kości. Zdarza się, że niektórzy pacjenci tracą przytomność oraz skarżą się na częste bóle głowy.
Diagnoza
Przy rozpoznaniu przełomu nadnerczy konieczne jest badanie krwi. Szczególnie istotne jest określenie stężenia sodu, wapnia, oraz glukozy. Dodatkowo sprawdza się stężenie kortyzolu oraz eozynofili (wchodzą w skład białych krwinek). Aby uzyskać jednoznaczną odpowiedź wykonuje się tomografię komputerową nadnerczy, USG jamy brzusznej oraz rezonans magnetyczny przysadki .
Testy pozwalają wykluczyć m.in. zawał serca, zatorowość płuc, zapalenie wyrostka robaczkowego , kamicę żółciową oraz pęknięcie wrzodu żołądka lub dwunastnicy.
Leczenie
Przełom nadnerczy jest stanem zagrażającym życiu i leczenie musi być rozpoczęte jak najszybciej. Analiza występujących objawów często pozwala rozpoznać przyczynę. Najskuteczniejszą forma leczenia wstrząsu jest podanie hydrokortyzolu. Powinien być podany od razu, bez czekania na wyniki wszystkich badań. Nawet nieuzasadnione podanie leku jest bezpieczniejsze niż zwlekanie i pozwolenie na rozprzestrzenienie się szybko postępujących zmian w organiźmie chorego.
Czytaj także:
Niedoczynność przysadki mózgowej
