Polega ono na monitorowaniu akcji serca płodu z równoczesnym zapisem czynności skurczowej macicy. KTG pozwala lekarzowi ocenić stan ogólny nienarodzonego dziecka oraz zareagować w sytuacji zagrożenie życia płodu (np. niewydolność łożyska czy ucisk sznura pępowinowego).
Kardiotokografia składa się z dwóch elementów: tokografii, czyli zapisu czynności skurczowej macicy oraz kardiografii - ciągłej rejestracji akcji serca płodu przy pomocy elektrokardiografu lub sondy ultrasonograficznej.
Przebieg badania
KTG zazwyczaj wykonuje się w pozycji leżącej. Na brzuchu kobiety w ciąży zakładane są dwa pasy wyposażone w czujniki - przetwornik ultradźwiękowy oraz miernik mierzący siłę i czas trwania skurczów macicy. Oba czujniki podłączone są do monitora wyświetlającego pomiar lub kardiografu, który przetwarza dane i zapisuje je w postaci krzywych na papierze. W trakcie badania ciężarna specjalnym przyciskiem sygnalizuje ruchy płodu.
Badanie zazwyczaj trwa około 30 min. Niekiedy przedłuża się je do godziny. Przed porodem lub w jego trakcie kobieta może cały czas być podłączona pod KTG.
Przygotowanie do badania
Nie ma żadnych zaleceń.
Wynik
Najczęściej zapis w postaci krzywych na kartce z kardiografu lub zapis na monitorze.
Powikłania
Nie ma żadnych powikłań.
