Nieżyt nosa

Nieżyt nosa, lepiej znany jako katar, to nie choroba, a jedynie objaw zapalenia błon śluzowych. Według ludowego porzekadła niezależnie czy jest leczony, czy nie, utrzymuje się nie dłużej niż tydzień. A jak jest naprawdę?

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Za zapalenie błon śluzowych, a w konsekwencji za pojawienie się kataru odpowiadają różnego typu infekcje, ale nie tylko. W zależności od czynnika odpowiedzialnego za rozwój schorzenia medycyna dzieli je na zapalne oraz niezapalne. W pierwszej grupie znajdują się m.in. te spowodowane przyjmowanymi lekami, zaburzeniami hormonalnymi bądź zmianami naczynioruchowymi lub strukturalnymi. Za niezapalnym nieżytem nosa najczęściej stoi infekcja wirusowa, bakteryjna, grzybicza bądź alergia. Odpowiedzialne za rozwój nieżytu patogeny najczęściej trafiają do organizmu drogą kropelkową lub za pośrednictwem brudnych rąk, które wcześniej zetknęły się z zarazkami. Od zakażenia do chwili pojawienia się pierwszych objawów mija zazwyczaj nie więcej niż pięć dni.

W przypadku kataru alergicznego droga, którą pokonuje alergen podrażniający nos jest podobna, ale w przeciwieństwie do infekcji, reakcja jest natychmiastowa.

Mimo że najczęściej ogranicza się do zajęcia jamy nosowej to zdarza się, że infekcja przenosi się na górną część gardła, krtań, tchawicę bądź oskrzela.

Nieżyt nosa: Objawy

Najbardziej charakterystycznym, a zarazem najbardziej uporczywym objawem nieżytu nosa jest stopniowa utrata drożności. Wyciekająca, początkowo bezbarwna i płynna, a z czasem gęstsza o żółtozielonym zabarwieniu, wydzielina znacznie utrudnia oddychanie. Dodatkowo pojawiają się: kichanie, drapanie w nosie oraz gardle, stan podgorączkowy oraz pieczenie, zaczerwienienie spojówek.

Nieżyt nosa: Diagnoza

Zazwyczaj sam widok pacjenta - zaczerwieniony i obrzęknięty nos, czasem mocno zaczerwienione i podrażnione spojówki - zdradza problem z jakim zgłasza się do specjalisty. Jednak przy ocenie skali oraz czynnika odpowiedzialnego za pojawienie się zmian konieczny jest wywiad z pacjentem oraz dodatkowe badania. Najczęściej wykonuje się badanie laryngologiczne. Pozwala ono dokładnie obejrzeć jamę nosową oraz wykluczyć inne zmiany m.in. polipy czy chorobę nowotworową.

W przypadku pacjentów, u których nie udaje się uchwycić przyczyny a nieżyt ciągle nawraca zleca się badania obrazowe m.in. tomografię komputerową nosa i zatok przynosowych.

Nieżyt nosa: Leczenie

Walkę z nieżytem wprowadza się w sytuacji, gdy utrzymuje się on dłużej niż 10 dni i nie ma podłoża alergicznego. Pacjentom zaleca się stosowanie, w postaci kropli lub tabletek, środków, które zmniejszając obkurczanie naczyń krwionośnych, zmniejszają obrzęk nosa. Ponieważ mogą wywołać tzw. polekowy nieżyt nosa nie należy ich przyjmować dłużej niż wynikało to z zalecenia lekarza. Czasem gdy chorzy skarżą się na inne dolegliwości jak bóle mięśniowe, gorączka, ból w klatce piersiowej, kaszel, chrypka lub ból ucha terapię uzupełnia się o leki na przeziębienie.

Czytaj także:

Bakteryjny nieżyt nosa

Alergiczny nieżyt nosa

Zatoki

Powikłania przeziębienia i grypy

Prawdy i mity na temat grypy