W typowych przypadkach ból ma charakter jednostronny, zwykle umiejscowiony jest za gałką oczną, w czole i skroni. Niekiedy bywa obustronny lub naprzemienny. U niektórych może być zlokalizowany w tyle głowy. Ból o dużym natężeniu najczęściej określany jest jako pulsujący lub tętniący. Różna jest też jego intensywność - od bólu łagodnego po tak silny, że całkowicie wyłącza chorego z życia. W rzadkich przypadkach napad migreny może przebiegać bez bólu. Charakterystyczną cechą migreny jest obecność objawów towarzyszących, takich jak nudności, wymioty, zawroty głowy, nadwrażliwość na światło czy dźwięk, a także na inne bodźce np. zapach. U ok. 20 proc. chorych na migrenę może wystąpić tzw. aura pod postacią objawów wzrokowych (mroczki, zygzaki, żółte plamki ), czuciowych, zaburzeń mowy czy nawet porażenia.
Jest wiele czynników , które wywołują, bądź nasilają ataki migreny. Są to m.in. czerwone wino, określone rodzaje serów, czekolada, tłuste potrawy, owoce cytrusowe, orzechy, chińskie potrawy, pogoda, a także stres, hormony bądź cechy dziedziczne. Migrena jest jednym z najczęstszych schorzeń neurologicznych. Ocenia się że dotyczy ok. 10-12 proc. populacji. Diagnozuje się ją trzy razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Zazwyczaj rozpoczyna się w bardzo młodym wieku, często także u dzieci. Do dziś nie stwierdzono jednoznacznie jaka jest geneza powstania migreny.
Leczenie objawów polega na stosowaniu indywidualnie dobranych farmaceutyków - zażywanych doraźnie w celu przerwania lub złagodzenia zaczynającego się ataku migreny bądź stosowanych stale (nawet codziennie). Najlepszym sposobem zapobiegania atakom migrenowym jest eliminacja czynników, które mogą je u danej osoby wywoływać. Niestety na ogół trudno je zidentyfikować.
Źródło: www.rehabilitacjanowydwor.com
