- pogorszenie wzroku, np. widzenie przez mgłę, szczególnie dokuczliwe przy jasnym świetle
- podwójne widzenie jednym okiem
- szarobiała źrenica
Zwykle powstaje bądź w wyniku procesu starzenia się organizmu, bądź innych zaburzeń w metabolizmie soczewki.
Zwiększa się m.in. u osób powyżej 60. roku życia, cierpiących na cukrzycę, stany zapalne wewnątrz oka, stosujących leki sterydowe, narażonych na promieniowanie rentgenowskie lub podczerwone.
Nie występują, jeśli operacja jest dobrze zrobiona.
Podstawowe badania okulistyczne, m.in. ostrości wzroku, biomikroskopowe. USG gałki ocznej.
Wizyta u okulisty. W początkowym okresie rozwoju zaćmy stosuje się leki przeciwkataraktowe, podawane w postaci kropli do oczu. U większości chorych konieczne jest leczenie operacyjne - polega ono na usunięciu soczewki i wszczepieniu sztucznej. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym w klinikach okulistycznych.
Wskazane jest:
- używanie okularów ochronnych przy pracach grożących urazem oczu lub narażeniem na promieniowanie podczerwone;
- regularne kontrole okulistyczne osób leczonych przewlekle środkami, które mogą powodować zaćmę (np. kortykosteroidy).