To jedna z najczęstszych chorób skóry. W Polsce cierpi z jej powodu około 2 proc. ludzi. Objawy, które daje łuszczyca, spowodowane są kilkakrotnie szybszym niż normalnie złuszczaniem się naskórka. Jest chorobą przewlekłą, z występującymi na przemian okresami poprawy i pogorszenia. Chorują na nią głównie ludzie biali (nie występuje w ogóle u Eskimosów.) Do II wojny światowej omijała także Japończyków, ale najprawdopodobniej przejęcie zachodnich zwyczajów żywieniowych spowodowało pojawienie się łuszczycy i u nich.
Objawy
- zgrubiałe czerwone plamy na skórze pokryte suchymi białymi łuskami (przede wszystkim na łokciach, kolanach, skórze owłosionej głowy i tułowiu)
- niekiedy świąd
- tzw. plamy olejowe i drobniutkie wgłębienia (jak ukłucia igłą) na paznokciach
- pobruzdowania i deformacje płytek paznokcia
Przyczyny
Nie są w pełni znane. Dużą rolę odgrywają skłonności genetyczne. Jej pojawienie się może być sprowokowane przez stres lub zakażenie paciorkowcem. Łuszczyca nie jest zakaźna!
Ryzyko zachorowania
Jeżeli jedno z rodziców jest chore, prawdopodobieństwo, że zachoruje dziecko, wynosi 30 proc. Gdy dwoje rodziców cierpi z powodu łuszczycy, prawdopodobieństwo to wzrasta do 70 proc. Przebieg choroby może zaostrzyć otyłość, picie alkoholu, dieta bogata w białko, przyjmowanie niektórych leków przeciw-reumatycznych, antybiotyków i beta-blokerów.
Powikłania
Zapalenia stawów, wtórne infekcje skórne.
Diagnostyka
Na podstawie dokładnie zebranego wywiadu i widocznych objawów. W przypadkach niejednoznacznych lekarz może zalecić wykonanie badania histopatologicznego.
Leczenie
U dermatologa. Choroby nie da się wyleczyć raz na zawsze, ale prowadząc odpowiednią terapię, można kontrolować jej przebieg. Im wcześniej rozpoczniesz leczenie po pojawieniu się pierwszych objawów, tym szybsze i lepsze będą efekty terapii.
- Miejscowe: różne maści zawierające kwas salicylowy (powoduje złuszczanie się zgrubiałego naskórka) i z dziegciem (zapobiegają nadmiernemu rogowaceniu komórek naskórka) oraz sterydowe (likwidują stan zapalny). Sterydy stosuje się jednak tylko na niewielką powierzchnię skóry, inaczej mogą wywołać objawy uboczne.
- Kuracja światłem: w ośmiu na dziesięć przypadków światło słoneczne łagodzi objawy łuszczycy, choć nadmierne opalanie może spowodować ich zaostrzenie. O wiele skuteczniejsza od niekontrolowanego wystawiania chorych miejsc na słońce jest tzw. fotochemioterapia, czyli metoda PUVA zastosowana przez dermatologa. Polega na połączeniu naświetlania promieniami UVA z przyjmowaniem leków. Działa leczniczo na komórki naskórka i układ odpornościowy.
- Leki doustne: przeciwzapalne, pochodne retinoidów, cytostatyki lub leki immunosupresyjne. Doustną kurację stosuje się w opornych na inne metody leczenia przypadkach łuszczycy, bo mogą powodować liczne skutki uboczne.
Samodzielna pielęgnacja
Codzienna dbałość o chorą skórę łagodzi nieprzyjemne dolegliwości i zapobiega nawrotom choroby.
- Bierz letni prysznic. Od czasu do czasu możesz zastosować kąpiel leczniczą z dodatkiem soli z Morza Martwego, np. Mineral Line.
- Natłuszczaj skórę specjalnymi kremami, np. Xerial 500, Lipikar, Dermosan (do kupienia w aptece). Wybieraj specyfiki bez konserwantów.
- Skorzystaj z zabiegów sanatoryjnych. W Polsce w leczeniu łuszczycy specjalizują się Busko Zdrój i Iwonicz Zdrój.
- Nie zdrapuj łuszczącego się naskórka.
- Likwiduj od razu ogniska infekcji (np. nosa, gardła, dróg moczowych i próchnicę) Tlące się gdzieś w organizmie sprzyjają nawrotom i zaostrzeniu się choroby.
