Seksoholizm - czym jest?
Pojęcie to stanowi czasem źródło sporów. Niektórzy nadmierne zainteresowanie seksem uważają za formę współczesnej mody. Jak wiadomo, współcześnie seks znakomicie się sprzedaje. Jest to przede wszystkim uzależnienie psychiczne. Jego przyczyny mogą być rozmaite. Nałogowe zachowania seksualne są racjonalizowane, tak jak w przypadku innych zaburzeń związanych z uzależnieniami. O seksoholizmie mówimy wtedy, gdy osoba uzależniona odczuwa silny przymus wykonywania poszczególnych czynności, wpada w stany obsesyjne oraz kontynuuje tego rodzaju zachowania mimo istniejących zagrożeń, np. utraty zdrowia, rozbiciem małżeństwa i innymi.
Seksoholizm - objawy
Do głównych objawów seksoholizmu należą:
- nieudane próby kontrolowania nałogu
- nieprzyjemne objawy w sytuacji, gdy nie można zaspokoić potrzeby seksualnej
- zaniedbywanie codziennych obowiązków i dotychczasowych ważnych relacji na rzecz realizowania zachowań seksualnych
- bardzo częste fantazjowanie i planowanie kolejnych sytuacji związanych z seksem
- praktykowanie zachowań, które wcześniej wydawały się niemożliwe, niemoralne
- marnowanie dużej ilości czasu na rozmyślanie o seksie, orgiach itd.
W razie dostrzeżenia u siebie powyższych objawów, należy skontaktować się z psychologiem, terapeutą uzależnień, psychiatrą lub seksuologiem. Nie wolno bagatelizować tego problemu, który jest coraz bardziej powszechny. Prowadzi on bowiem do kompletnej degradacji emocjonalnej, a często również życiowej osoby uzależnionej. W skrajnych przypadkach seksoholizm może się zakończyć podjęciem próby samobójczej.
Seksoholizm - przyczyny
Przyczyny seksoholizmu nie są dokładnie znane. Często wpływ na jego powstawanie ma wychowywanie się w środowisku patologicznym. Niektórzy uzależnieni od seksu przeżyli w swoim życiu jakąś traumę: rozwód, przemoc na tle psychicznym lub seksualnym, nagłą utratę pracy lub inną. Do innych możliwych przyczyn zalicza się:
- niskie poczucie własnej wartości
- zaburzenie biochemii mózgu (niedobór serotoniny)
- chorobliwą nieśmiałość
- brak wiary w swoje zdolności seksualne, co zmusza do nieustannego "ćwiczenia" się w tej sferze
Bardzo duży wpływ na kształtowanie uzależnienia od seksu mają współczesne media oraz szeroki, darmowy dostęp do pornografii. Nawet osoba zdrowa, o właściwym podejściu do siebie i swojej seksualności, może popaść w uzależnienie na tym tle z powodu nadmiaru bodźców, którymi stale jesteśmy karmieni.
Dawniej uzależnienie od seksu częściej dotyczyło mężczyzn. Obecnie jednak problem zaczyna się wyrównywać. Kobiety coraz chętniej sięgają nawet po twardą pornografię, a wyzwolenie od różnych presji społecznych spowodowało, że bez oporów angażują się w ryzykowne związki seksualne, bez oporów o utratę reputacji. Wciąż jednak statystyki podają, że to mężczyźni przodują w grupie uzależnionych od seksu.
Seksoholizm - terapia
Jak wygląda leczenie seksoholizmu? Podobnie jak innych jednostek chorobowych, które opierają się na uzależnieniach. Najskuteczniejszą metodą leczenia seksoholizmu jest psychoterapia. Najczęściej poleca się terapię poznawczo-behawioralną, choć u niektórych pacjentów lepiej sprawdza się terapia psychodynamiczna. Wiele zależy od temperamentu i historii określonej jednostki. Niekiedy psychoterapia łączona jest z farmakoterapią, która hamuje kompulsywne objawy i pragnienia.
Pamiętajmy jednak, że same leki nie są w stanie pomóc nam wyjść z choroby. Konieczne jest przepracowanie problemu z profesjonalistą. Można także skorzystać z wizyty u seksuologa. Terapia uczy budowania normalnych, zdrowych relacji opartych na wolności dwóch stron. Pomaga także dojść do źródła problemu, który spowodował wejście w uzależnienie od seksu. Daje także wskazówki, jak radzić sobie z problemami i codziennym stresem, by nie musieć wyładowywać emocji w nieodpowiedzialnych zachowaniach seksualnych. Często w trakcie leczenia konieczna okazuje się całkowita abstynencja od seksu, aby nie wchodzić ponownie w błędne mechanizmy. Leczenie seksoholizmu może trwać od roku do kilku lat.
Całkowite wyjście z nałogu jest bardzo trudne. Wymaga ogromnego samozaparcia i faktycznej chęci zmiany dotychczasowego stylu życia. Nie jest jednak niemożliwe. Wiele zależy od kondycji psychicznej nałogowca, jego faktycznych motywacji, siły woli oraz wsparcia najbliższych. Istotne jest pełne zaangażowanie w proces psychoterapii i pełne stosowanie się do zaleceń osoby prowadzącej.
Terapia powinna również uczyć pacjenta, jak realizować swój popęd seksualny w sposób zdrowy, a nie destrukcyjny dla niego i otoczenia.
Test na seksoholizm
W sieci dostępne są darmowe testy, które mają zbadać poziom uzależnienia od seksu. Są to testy diagnostyczne, z reguły krótkie. Mogą one być naprowadzającą wskazówką, ale nigdy nie powinny nam zastępować wizyty u seksuologa, psychiatry bądź psychologa. Warto je wypełnić, by sprawdzić, czy problem w ogóle nas dotyczy, ale ostateczną diagnozę należy pozostawić specjalistom.
Warto odpowiedzieć sobie na kilka pytań:
- Czy czuję wewnętrzny przymus realizowania potrzeb seksualnych?
- Czy kiedykolwiek ryzykowałem utratą czegoś ważnego z powodu przymusu uprawiania seksu?
- Czy przez seks zaniedbuję bliskich i codzienne obowiązki?
- Czy tracę dużo czasu i energii na rozmyślanie o seksie i planowanie kolejnych zachowań seksualnych?
- Czy po seksie odczuwasz poczucie winy, wstydu, dopada Cię tzw. kac moralny?
Jeśli na większość tych pytań odpowiedziałeś twierdząco, to koniecznie powinieneś skonsultować się z lekarzem i wspólnie próbować dociec do źródeł powstawania problemu.
Wspólnota Anonimowych Seksoholików (SA)
Oprócz podjęcia profesjonalnego leczenia, warto również brać udział w spotkaniach Anonimowych Seksoholików. Opierają się one o skuteczny program 12 kroków, stworzony z myślą o osobach uzależnionych od alkoholu. Zamknięte mityngi odbywają się w różnych miejscach w całej Polsce. Szczegóły znajdują się na stronie internetowej: http://www.slaa.pl/
To również może cię zainteresować:
Tabu? Nie rozumiem! Kochankowie z sieci bardziej otwarci niż reszta Polaków [RAPORT]
Weź mnie w kuchni, weź mnie ostro, czyli czego pragnie kobieta (współczesna)
