Gruczoły przedsionkowe większe (gruczoły Bartholina) - budowa, funkcje i choroby

Gruczoły przedsionkowe większe (gruczoły Bartholina) to ważny narząd kobiecy. Odpowiadają za produkcję śluzu, który nawilża wejście do pochwy podczas stosunku. Choroba, która atakuje gruczoły przedsionkowe większe (gruczoły Bartholina) najczęściej to zapalenie gruczołu Bartholina.

Gruczoły przedsionkowe większe (gruczoły Bartholina): co to jest?

Gruczoły przedsionkowe większe, znane także jako gruczoły Bartholina, są parzystym narządem należącym do kobiecego układu płciowego. Męskim odpowiednikiem gruczołów Bartholina są gruczoły opuszkowo-cewkowe (gruczoły Cowpera). Funkcjonowanie gruczołów Bartholina ma wpływ na jakość życia seksualnego.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Gruczoły przedsionkowe większe (gruczoły Bartholina): budowa

Gruczoły Bartholina są rozmiaru ziarnka grochu. Leżą po obu stronach przedsionka pochwy, symetrycznie do siebie, w środkowo-dolnej części warg sromowych mniejszych. Od gruczołów przedsionkowych większych odchodzą przewody, które biegną po ścianach bocznych przedsionka pochwy. Przewody mają około 2 centymetrów długości.

Gruczoły przedsionkowe większe (gruczoły Bartholina): funkcja

Gruczoły Bartholina odpowiadają przede wszystkim za produkcję i wydzielanie śluzu, który ma nawilżyć przedsionek pochwy i pochwę w czasie współżycia. Gdy gruczoły są stymulowane przez podniecenie i pobudzenie seksualne, śluz jest wytwarzany, a potem transportowany przez przewody wyprowadzające do przedsionka pochwy. Śliskie oraz wilgotne wejście do pochwy ułatwia stosunek i umożliwia kobiecie czerpanie przyjemności z seksu.

> Sprawdź: Suchość pochwy - problem nie tylko podczas seksu. To się leczy

Gruczoły przedsionkowe większe (gruczoły Bartholina): choroby

Lokalizacja gruczołów Bartholina (sąsiedztwo cewki moczowej i nieduża odległość od odbytu) sprawia, że są one szczególnie narażone na infekcje. Zapalenie gruczołu Bartholina jest zwykle jednostronne, powodują je gronkowce, paciorkowce, ziarenkowce lub bakteria Escherichia coli (choroba ma często kilka przyczyn). Zapalenie gruczołu przedsionkowego większego dotyczy przede wszystkim kobiet od 20. do 40. roku życia. W wyniku stanu zapalnego dochodzi do niedrożności ujścia gruczołu, a następnie do nagromadzenia ropy. W ten sposób powstaje ropień Bartholina. Ropień przyjmuje postać wyraźnego zgrubienia z zaczerwienieniem. Potrafi urosnąć do rozmiaru kurzego jajka. Ropień sprawia spory dyskomfort, boli i uciska.

Nieleczone zapalenie gruczołów Bartholina może prowadzić do poważnych powikłań zarówno miejscowych, jak i ogólnoustrojowych. Jeśli zauważysz jakieś zmiany w miejscach intymnych (nawet pozornie błahe), idź szybko do ginekologa. Odpowiednie leczenie pozwoli względnie szybko pozbyć się i ropnia, i zapalenia. Niedoleczony ropień to większe ryzyko nawrotów choroby.

> Zobacz: Dlaczego trzeba chodzić do ginekologa? Tylko pozornie odpowiedź na to pytanie jest dla wszystkich kobiet oczywista

Jak leczyć zapalenie gruczołu przedsionkowego większego? Jeżeli chora pojawi się u lekarza we wczesnym stadium zakażenia, może wystarczyć sama antybiotykoterapia. Niestety, często konieczna jest ingerencja chirurgiczna - lekarz nacina ropień i pozbywa się ropy, czasem wycina cały ropień wraz z sąsiadującą skórą.

Jeśli choroba powraca, przeprowadza się marsupializację, zabieg polegający na przyszyciu ściany gruczołu do skóry na granicy z przedsionkiem pochwy. Dzięki temu śluz bez przeszkód wydostaje się z gruczołu i się nie zatyka. Zabieg nie jest bardzo poważny - pacjentka po marsupializacji może wrócić do domu jeszcze tego samego dnia.

Gruczoł Bartholina może zostać zaatakowana również przez torbiel. Nie osiąga ona rozmiarów ropnia, nie musi sprawiać bólu. Jeśli się pojawi, jest wyczuwalna w tylnej części warg sromowych mniejszych. Torbiel gruczołu Bartholina może sprawiać dyskomfort podczas współżycia.

Rak gruczołu Bartholina występuje bardzo rzadko. Nowotwór może przypominać ropień lub torbiel. Pierwsze objawy choroby to ból krocza, a następnie guz w pobliżu warg sromowych. W dalszych stadiach choroby tworzą się owrzodzenia, guz może naciekać na sąsiadujące okolice. Raka gruczołu przedsionkowego większego leczy się zwykle operacyjnie - wycina się srom i pobliskie węzły chłonne. Uzupełnieniem leczenia jest radioterapia. Szanse na wyzdrowienie zależą przede wszystkim od momentu, w którym pacjentka pojawi się u lekarza. Im wcześniej, tym lepiej, dlatego w razie jakichkolwiek niepokojących sygnałów nie należy zwlekać z wizytą.

To także może cię zainteresować:

> Ginekolog: Uchodzę za ignorantkę, gdy mówię coś innego niż internet [WYWIAD]

> Łechtaczka, czyli mikropenis kobiety? Jej rozmiar temu przeczy

Suchość pochwy - skutek niedoboru estrogenów, ale nie tylko

Więcej o: