Czasem trzeba zaczekać, aż zakończy się proces kształtowania łuków zębowych, czyli do czasu, gdy wyrżną się wszystkie zęby stałe. Dzieje się to w 15.-16. roku życia i nie ma sensu podejmować leczenia wcześniej. Ale tylko dobrze wykwalifikowany ortodonta potrafi to ocenić i podjąć właściwą decyzję. Dzięki temu można ominąć niektóre wcześniejsze etapy leczenia. Jest zasada, że wady, które są następstwem zaburzonej czynności oddychania, żucia, połykania, tam gdzie są zaburzenia pracy mięśni, trzeba leczyć stosunkowo wcześnie. Wady w budowie kości mogą niekiedy zaczekać. Ale w okresie późniejszym będzie potrzebne działanie zespołowe chirurga i ortodonty. Najczęściej jest jednak tak, że wady czynnościowe wiążą się z nieprawidłową budową, a nieprawidłowa budowa z zaburzoną czynnością. Jaką decyzję wtedy podjąć? I to jest właśnie ten smak, ta kropla żabiego potu, którą znają ortodonci. Taka decyzja wymaga nie tylko ogromnej wiedzy, ale także doskonałej intuicji.
Dane tu przedstawione mają jedynie wartość informacyjną i nie mogą zastąpić indywidualnej porady lekarskiej.