Moje dwuletnie dziecko zezuje. Pediatra dał skierowanie do okulisty. Czy to znaczy, że czeka go operacja?
Zawsze w przypadku stwierdzenia zeza, czy to zauważonego w okresie niemowlęctwa, czy późniejszym - należy poddać dziecko badaniu okulistycznemu.
Nie wolno zeza zaniedbywać. To jest objaw, który może świadczyć o nierównowadze mięśni oka, ale może też świadczyć o bardzo poważnym schorzeniu, np. siatkówczaku, czyli nowotworze siatkówki, zaćmie wrodzonej, zapaleniu błony naczyniowej czy o chorobach centralnego układu nerwowego. Jeżeli zostaną wykluczone wszelkie poważne schorzenia i zez jest wynikiem nierównowagi mięśni oka, to jeszcze nie oznacza, że musi być leczony operacyjnie. Zez może być związany z wadą wzroku. U dzieci z nadwzrocznością występuje zez akomodacyjny, zbieżny. Żeby dobrze widzieć, dziecko musi wykonać ogromny wysiłek akomodacyjny, który kieruje oczy zbieżnie do siebie. Wyrównanie tej wady szkłami korekcyjnymi powoduje ustąpienie zeza. W miarę rozwoju gałki ocznej dziecko może z nadwzroczności wyrosnąć. Pamiętajmy jednak, aby przestrzegać terminów wizyt kontrolnych. Powinny odbywać się co sześć miesięcy. Przyczyną zeza może być również różnowzroczność - gdy jedno oko ma inny układ optyczny, a drugie inny. Może to być różnica wady, czyli np. jedno oko ma +2, a drugie +6 dioptrii. Często okulista oprócz okularów zaleca zasłanianie oka lepiej widzącego, tak żeby słabsze, zezujące, zmusić do pracy. Jest to jedna z metod zapobiegania niedowidzeniu oka. Proces niedowidzenia wynika z niemożności analizy obrazu przez siatkówkę i nie leczony może się utrwalić. Nie wolno rodzicom zaniedbać leczenia niedowidzenia. Zasłonki na jedno oko niechętnie noszone są przez dzieci, krople atropiny bywają kłopotliwe, jednak to od rodziców zależy, czy leczenie będzie skuteczne. Trzeba pamiętać, że zez u dziecka nie jest jedynie problemem estetycznym, może prowadzić do niedowidzenia, braku widzenia obuocznego (brak głębi obrazu) i poważnych kłopotów w przyszłości, np. związanych z wyborem zawodu.
Jeśli mimo wyrównania układu optycznego występuje zez jednego oka, oczy zezują naprzemiennie lub kąt zeza jest tak duży, że nie ma prawidłowego obuocznego widzenia, konieczne jest operacyjne ustawienie gałki ocznej tak, by była prawidłowa fuzja. Fuzja to możliwość nakładania i zlania obrazu z jednego i drugiego oka w jeden. Leczenie chirurgiczne powinno być zakończone przed piątym rokiem życia, aby stworzyć warunki dla obuocznego widzenia jeszcze w okresie fizjologicznego rozwoju gałki ocznej.
Dane tu przedstawione mają jedynie wartość informacyjną i nie mogą zastąpić indywidulnej porady lekarskiej.
