Podobno zęby stałe, w przeciwieństwie do mlecznych, mogą wyrzynać się w różnej kolejności. Czy ma to niekorzystny wpływ na kształtowanie się zgryzu?
Nie
Przyjmujemy, że pod względem kolejności wyrzynania się zębów stałych prawidłowe są dwa sposoby ząbkowania. Pierwszy, zwany trzonowcowym, polega na tym, że najpierw (około szóstego roku życia) pojawiają się pierwsze stałe zęby trzonowe, czyli szóstki. Później w odstępach około jednego roku powinny wyrżnąć się centralne siekacze stałe - jedynki. Następnie kolej na boczne siekacze stałe (dwójki), pierwsze przedtrzonowce stałe (czwórki). Wreszcie pojawiają się kły, czyli trójki, a potem piątki, czyli drugie przedtrzonowce stałe. Ząbkowanie kończy się w 13.-14. roku życia wyrżnięciem siódemek, czyli drugich trzonowców stałych, przy czym u dziewczynek dzieje się to nieco wcześniej niż u chłopców. Ósemki mogą wyrosnąć, ale nie muszą, i coraz częściej tak właśnie się zdarza.
Drugi sposób wyrzynania się zębów stałych, tzw. siekaczowy, również uważany jest za prawidłowy. Rozpoczyna się od pojawienia siekaczy przyśrodkowych (jedynki), następnie wyrzynają się zęby trzonowe (szóstki), a pozostałe zęby pojawiają się w takiej kolejności jak w sposobie pierwszym. Rodzice powinni zwrócić uwagę, jaki typ wyrzynania zębów stałych występuje u dziecka i czy zachowana jest prawidłowa kolejność ząbkowania po prawej i lewej stronie. Jeśli są jakieś zaburzenia należałoby się zwrócić do ortodonty.
Dane tu przedstawione mają jedynie wartość informacyjną i nie mogą zastąpić indywidualnej porady lekarskiej.
