Istnieją dwa typy dysleksji: utrata opanowanej już umiejętności czytania i pisania oraz trudności z nauczeniem się tej sztuki, czyli tzw. dysleksja rozwojowa, która dotyczy dzieci w wieku szkolnym. Ten pierwszy typ dysleksji może być skutkiem np. urazu głowy, zatrucia itp. Dziewczynka, kiedy doznała urazu, nie umiała jeszcze czytać i pisać, trudno więc rozstrzygnąć, czy jej obecne kłopoty z nauką to dysleksja rozwojowa czy powstała po wypadku. Niezależnie od przyczyn problemów z nauką czytania (o ile rzeczywiście mają one charakter zaburzeń dyslektycznych) terapia dziecka będzie podobna. Nie rozróżniamy metod terapeutycznych ze względu na przyczyny dysleksji, lecz konkretne trudności dziecka.