Córka jest w trzeciej klasie. Ze wszystkich dyktand dostaje jedynki. Jak mam jej pomóc?
Dysleksja może się w ten sposób ujawniać, że trudności z czytaniem są niewielkie albo wcale ich nie ma, natomiast dziecko ma poważne problemy z poprawnym pisaniem.
Dysleksja może się w ten sposób ujawniać, że trudności z czytaniem są niewielkie albo wcale ich nie ma, natomiast dziecko ma poważne problemy z poprawnym pisaniem. Popełnia nie tylko "zwyczajne" błędy, ale przestawia litery, gubi całe fragmenty wyrazów, zapisuje je od końca, myli litery, które są zapisem głosek o podobnym brzmieniu, np. "p" z "b" albo wyglądające podobnie, różniące się jedynie ułożeniem w przestrzeni, np. "m" z "w". Dysleksję przejawiającą się w ten sposób nazywamy dysortografią.
Trzeba sprawdzić, jaka jest przyczyna błędów popełnianych przez dziewczynkę. Rodzice powinni zgłosić się na rozmowę z nauczycielem. Ustalić, czy dziecko przygotowuje się do lekcji, jaki jest poziom jego prac pisemnych innych niż dyktanda. Jeśli to nie wyjaśni jego problemów, trzeba zgłosić się na badanie psychologiczno-pedagogiczne. Dziecko powinno otrzymać pomoc odpowiednią do przyczyn jego trudności. Jeśli wynikają one z dysleksji, należy skierować je na zajęcia terapeutyczne. Terapia dysleksji polega na ćwiczeniu spostrzegawczości, np. dziecko układa obrazki z małych fragmentów, wyszukuje różnice i podobieństwa pomiędzy figurami geometrycznymi i literami. Uczy się rozpoznawania i odróżniania od siebie najpierw naturalnych odgłosów, potem dźwięków mowy. Proponowane są mu również ćwiczenia pamięci i koncentracji uwagi. Poza tym cały czas uczymy go pisać i czytać innymi niż szkolne metodami. Praca z terapeutą odbywa się zwykle dwa, najwyżej trzy razy w tygodniu. To najczęściej nie wystarcza, żeby przełamać kłopoty dyslektyczne. Proponowane przez terapeutę ćwiczenia rodzice powinni kontynuować z dzieckiem w domu, codziennie po 15 - 30 minut. Trzecia klasa to dobry moment na rozpoczęcie terapii, jeszcze nie jest późno.
