Srebrzyki w naturalnych warunkach występują w regionach tropikalnych, tam, gdzie panuje wysoka temperatura i wysoka wilgotność. Z tropików owady przywędrowały do Europy, jednak na naszym kontynencie żyją jedynie w domach i mieszkaniach, nie występują w naturalnych warunkach. Szkodniki te są małe i niezwykle zwinne, przez co bardzo trudno je złapać. Zwykle osiągają długość około 7-10 mm. Są one pokryte chitynowym pancerzem o srebrnej barwie, nie mają skrzydeł, ale za to są wyposażone w kilka par odnóży. Naturalnymi wrogami rybików są pająki oraz skorki. Owady mogą być atakowane również przez zwierzęta domowe, takie jak psy i koty.
Rybiki – czy są szkodliwe?
Rybiki można spotkać najczęściej w łazienkach, ponieważ najlepiej czują się w ciemnych, wilgotnych i ciepłych miejscach, w których panuje temperatura powyżej 17°C. Zazwyczaj występują w blokach i mieszkaniach, które są słabo wentylowane lub mają zbyt szczelne okna. Nie lubią światła, więc zawsze kryją się w ciemnościach i prowadzą nocny tryb życia. W ciągu dnia chowają się na przykład w odpływach i rurach, a w nocy wychodzą na żer. Jako schronienie mogą wybierać też szczeliny w łazienkowych płytkach, kuchenne szafki, przestrzenie pod wykładziną albo kąt, w którym przechowujemy mokre ścierki albo mopa do podłogi. Żywią się one cukrami oraz skrobią i stąd właśnie wzięła się nazwa tych owadów. Oprócz tego, lubią resztki jedzenia, zwłaszcza te, które zawierają cukier. Insekty jedzą między innymi kasze, ryż, okruszki pieczywa czy ciastek. Pożywienie tych owadów mogą stanowić również inne, martwe owady, a nawet papier i organiczne kleje. Co ciekawe, owady bez pożywienia mogą przetrwać nawet rok, dzięki czemu są niezwykle wytrzymałe.
Srebrzyki nie przenoszą chorób, przez co nie stanowią zagrożenia dla zdrowia człowieka. Ze względu na to, że mają one zdolność trawienia celulozy i jedzą papier, mogą wyrządzić w mieszkaniu spore szkody. Owady mogą uszkodzić książki i ważne dokumenty, pogryźć tapety, podziurawić papier toaletowy, a nawet tkaniny, takie jak len, bawełna czy jedwab.
Rybiki – jak je zwalczać?
Istnieje kilka metod na pozbycie się rybików z domu czy mieszkania. Jedną z metod jest rozłożenie pułapek w pomieszczeniach, w których występują rybiki, które można z łatwością przygotować. Wystarczy zmieszać kwas borowy z cukrem, a powstałą miksturę wyłożyć na tekturę albo papier. Całość można polać płynnym miodem. Celuloza oraz cukier zadziałają na owady jak wabik, a jeżeli użyjemy dodatkowo miodu, owady będą przyklejały się do zasadzki.
Poza tym, w sklepach można kupić lep na rybiki oraz specjalne pułapki i aerozole przeznaczone do zwalczania owadów. Rybiki nie lubią intensywnych zapachów, więc w domu warto rozłożyć zioła i przyprawy, takie jak cynamon, miłorząb, rozmaryn, lawenda czy wrotycz. Miejsca, w których spotykane są rybiki można smarować sokiem z cytryny, ponieważ jest to kolejny nielubiany przez te insekty zapach.
Żeby uniknąć zagnieżdżenia się rybików ważne jest utrzymywanie mieszkania w czystości. Owady nie lubią miejsc suchych i higienicznych, więc żeby nie dopuścić do ich rozwoju należy przeprowadzać regularne porządki i wietrzyć wszystkie pomieszczenia (na przykład łazienkę po kąpieli). Szczególnie ważne jest dbanie o to, aby w mieszkaniu nie pozostawiać resztek jedzenia, a wszystkie produkty spożywcze przechowywać w szczelnie zamkniętych pojemnikach. Jeśli ma się w domu tapety i zauważalne są na nich ślady działania rybików, tapety trzeba koniecznie podkleić.
Dodatkowo, warto uszczelnić szczeliny w okładzinach, najlepiej silikonem, który nie jest dla rybików pożywieniem. Nie można dopuszczać do tego, aby powierzchnie w domu były stale wilgotne albo żeby rozwijały się na nich grzyby, ponieważ są one pożywieniem dla owadów. W pomieszczeniach, w których gromadzi się wilgoć warto rozstawić pochłaniacze wilgoci. Można w tym celu użyć żelu krzemionkowego (przy jego stosowaniu należy zachować ostrożność, ponieważ jest substancją toksyczną) albo naturalnych substancji, takich jak sól. Istotne jest też czyszczenie wywietrzników i wszystkich elementów instalacji wentylacyjnej oraz regularne kontrole kominiarza.
