Katadolon - działanie
Katadolon to lek stosowany w reumatologii, traumatologii narządu ruchu oraz w ortopedii jako środek przeciwbólowy. Jego substancją czynną jest maleinian flupirtyny. Pozostałe składniki leku to stearynian magnezu, dwuwodny wodorofosforan wapnia, kopowidon oraz bezwodna krzemionka koloidalna. Oprócz tego, kapsułka zawiera żelatynę, czerwony tlenek żelaza, wodę oczyszczoną, dwutlenek tytanu oraz laurylosiarczan sodu.
Lek należy do substancji oddziałujących na ośrodkowy układ nerwowy. Wskazaniami do stosowania leku są przewlekłe oraz ostre dolegliwości bólowe ze strony układu mięśniowo-szkieletowego. Preparat działa w przypadku bólu o różnej przyczynie, na przykład na dolegliwości wywołane urazem, nadmiernym napięciem mięśni albo uciskiem na korzenie nerwów. Lek jest polecany również w przypadku bólu dolnego odcinka kręgosłupa. Preparat był przepisywany zazwyczaj tylko wtedy, gdy występowały wyraźne przeciwwskazania do leczenia innymi środkami przeciwbólowymi.
Katadolon - dawkowanie
Lek należy przyjmować w dawkach i odstępach czasowych, takich jakie zalecił lekarz. Dawka powinna być dostosowana do rodzaju i stopnia nasilenia bólu, a także do ogólnego stanu pacjenta. Zazwyczaj zaleca się przyjmowanie jednej kapsułki preparatu od 3 do 4 razy w ciągu doby (najlepiej przyjmować lek w równych odstępach czasu). W przypadku bólu o dużym nasileniu dawkę można zwiększyć do dwóch kapsułek 3 razy na dobę. Nigdy nie należy przekraczać dawki sześciu kapsułek w ciągu doby. Osoby starsze, po ukończeniu 65. roku życia powinny zażywać tylko dwie kapsułki w ciągu doby - najlepiej jedną rano, a drugą wieczorem. Jeżeli pacjent będzie dobrze znosił przyjmowanie leku i nie wystąpią u niego niepożądane efekty, dawkę leku w razie potrzeby można stopniowo zwiększać.
Pacjenci, którzy cierpią na zaburzenia funkcjonowania nerek albo tacy, u których stwierdzono obniżoną zawartość białka we krwi nie powinni przekraczać dziennej dawki trzech kapsułek. Większe ilości leku należy w tym przypadku stosować pod ścisłą kontrolą lekarza. Całkowity czas leczenia nie powinien przekraczać dwóch tygodni. Kapsułki należy połykać w całości, nie zaleca się ich przecinania lub rozgniatania. Jeżeli pacjent nie może połknąć kapsułki w całości, można ją otworzyć i zażyć jedynie zawartość bez osłonki.
Katadolon a alkohol
Podczas stosowania leku zakazane jest picie wszelkiego rodzaju napojów alkoholowych. Z tego względu leku nie mogą stosować osoby uzależnione od alkoholu.
Katadolon - skutki uboczne
Nasilenie efektów ubocznych zależne jest w dużej mierze od przyjmowanej dawki. Zazwyczaj nieprzyjemne objawy przemijają z czasem, gdy przyjmuje się lek regularnie. Najczęściej występujące efekty uboczne to:
- ciągłe uczucie zmęczenia,
- zawroty głowy,
- nudności,
- wymioty,
- zgaga,
- suchość błony śluzowej jamy ustnej,
- zaparcia,
- biegunki,
- wzdęcia,
- bóle żołądka,
- brak apetytu,
- nadmierne pocenie się,
- uczucie niepokoju,
- nadmierna nerwowość.
W przypadku zażywania dużych dawek leku może wystąpić zielone zabarwienie moczu. Niepożądane dolegliwości można zredukować poprzez zmniejszenie dawki, jednak czasami konieczne jest całkowite zaprzestanie leczenia.
Przeciwwskazaniem do przyjmowania leku są:
- nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku,
- choroby wątroby,
- miastenia,
- nadużywanie alkoholu,
- szumy uszne.
Poza tym, leku nie stosuje się u kobiet w ciąży, mam karmiących piersią oraz osób, które nie ukończyły 18. roku życia.
W trakcie terapii należy stosować się do wszystkich zaleceń lekarza. Nie należy bez konsultacji ze specjalistą zmieniać dawki ani okresu przyjmowania leku. Lek jest dostępny jedynie na receptę i jest przepisywany w celu leczenia konkretnych schorzeń, w związku z czym nie można go udostępniać innym osobom ani zażywać w sytuacjach innych niż te, w których lek został przepisany.
Obecnie lek został wycofany z obrotu ze względu na podejrzenia, iż substancja czynna leku, czyli flupirtyna może powodować uszkodzenie wątroby. Sprzedaż leku jest wstrzymana na terenie całej Unii Europejskiej. Postanowienie o wycofaniu leku wydał Komitet ds. Oceny Ryzyka w Ramach Nadzoru nad Bezpieczeństwem Farmakoterapii Europejskiej Agencji Leków. Sprawę bada Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych.
