Fibraty - co to za leki, kiedy są stosowane i kto może je przyjmować?

Fibraty to grupa leków przepisywana pacjentom, u których poziom trójglicerydów w surowicy krwi jest zbyt wysoki. Jak działają, jak wygląda ich przyjmowanie i w jakich sytuacjach lek nie może przyjmowany?

Stosowanie fibratów ma na celu zmniejszyć tzw. zaburzenia lipidowe, czyli wyrównać poziom trójglicerydów w organizmie pacjenta. Dodatkowo leki te zwiększają stężenie cholesterolu HDL, nazywanego „dobrym cholesterolem”. Fibraty stosowane nie tylko przez osoby, którzy maja nieprawidłowy poziom trójglicerydów, ale i tych chorych, którym brakuje dobrego cholesterolu.

Fibraty – w jakich sytuacjach nie należy ich przyjmować?

Nawet jeśli lek wydaje się idealny dla danego pacjenta i jego schorzenia, to czasem zdarza się, że nie może zostać przepisany. Fibratów nie mogą stosować osoby, które:

  • mają problemy z wątrobą,
  • zmagają się z kamicą żółciową,
  • mają ciężka chorobę nerek,
  • są uczulone lek lub jeden z jego składników.

Fibratów nie podaje się także kobietom w ciąży oraz tym, które akurat karmią swoje dziecko piersią.

Fibraty – jakie skutki uboczne może dawać ich przyjmowanie?

Stosowanie każdego leku pociąga za sobą ryzyko pojawiania się nieprzyjemnych skutków ubocznych. Na szczęście w przypadku fibratów, tzw. działania niepożądane pojawiają się bardzo rzadko. To, na co trzeba zwrócić uwagę i poinformować lekarza, to bóle i skurcze łydek, ryzyko to zwiększa się w przypadku stosowania fibratów łącznie ze statynami. U niewielkiej grupy pacjentów mogą pojawić się także:

  • bóle brzucha,
  • nudności,
  • wymioty,
  • wzdęcia,
  • biegunki,
  • wypadanie włosów,
  • osłabienie popędu płciowego,
  • zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych i kreatyniny.

Przy stosowaniu doustnych leków przeciwzakrzepowych (np. Acenokumarol, Warfin) fibraty mogą wydłużać czas protrombinowy (wskaźnik ten pozwala ocenić jak szybko krzepnie krew), a to zwiększa ryzyko wystąpienia krwawienia.
Przy jednoczesnym podawaniu doustnych leków przeciwcukrzycowych wystąpić może hipoglikemia.

W Polsce dostępne są przede wszystkim dwa leki z tej grupy:

  • Ciprofibrat
  • Fenofibrat

O tym, jak i z jaką częstotliwością mogą być przyjmowane te leki, zawsze decyduje lekarz. Nigdy nie należy zmieniać jego ustaleń ani manipulować przy wielkości zapisanych przez niego dawek. 

Każdy chory, zanim zacznie przyjmować lek, powinien zostać poinformowany o tym, jak ważne jest, aby regularnie sprawdzać poziom cholesterolu. Pacjent powinien także okresowo sprawdzać poziom stężenia kinazy kreatynowej i funkcji wątroby (próby wątrobowe). Podczas leczenia fibratami zaleca się okresowo kontrolować czynność wątroby (co 3 miesiące w ciągu pierwszych 12 miesięcach leczenia).

Dodatkowo pacjent powinien kontrolować stężenie lipidów w surowicy, dzięki czemu możliwe będzie ocenienie skuteczności terapii. Widoczne efekty leczenia powinny pojawić się już po trzech miesiącach przyjmowania leków. Jeśli stan chorego się nie poprawi, niezbędne będą dodatkowe badania, konsultacja z lekarzem i, być może, zmiana dotychczasowego modelu leczenia.

To również może cię zainteresować:

Więcej o: