Herceptin to lek, który sprawdza się jedynie u tych pacjentek, u których stwierdzono nadaktywność HER2, czyli typu nowotworu, który wytwarza duże ilości specyficznego białka. Preparat może być stosowany:
- samodzielnie w leczeniu pacjentek, u których co najmniej dwa wcześniej stosowne schematy leczenia nie przyniosły spodziewanych efektów,
- w połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi oraz inhibitorem aromatazy (rodzaj leku przeciwwirusowego), przede wszystkim u kobiet w okresie menopauzy, u których nowotwór wpływa na wydzielanie i działanie estrogenów oraz progesteronu.
Herceptin może być również stosowany w leczeniu wczesnego stadium raka piersi, który jest nowotworem inwazyjnym (zaatakował komórki piersi lub węzły chłonne pachowe), a nie przerzutowym (zaatakował inne komórki organizmu). Preparat stosuje się po zabiegu chirurgicznym i chemioterapii (i radioterapii, jeśli miała miejsce).
Herceptyna – jak stosować?
O tym, czy i jak Herveptin ma być podawany, może zdecydować jedynie lekarz. W przypadku pań, u których nowotwór zaczął zajmować inne narządy, środek podawany jest zazwyczaj raz w tygodniu. Jeśli rak piersi został wykryty na wczesnym etapie chora przyjmuje lak raz na trzy tygodnie przez rok lub do momentu, gdy leczenie nie daje już żadnych efektów. Herceptin, jeśli podawany jest z innymi lekami – przyjmowany jest raz w tygodniu.
Herceptin – skutki uboczne
Przyjmowanie Herceptinu, jak każdego innego leku, niesie za sobą ryzyko pojawienia się groźnych powikłań. Czasem zdarza się, że lek wywołuje kardiotoksyczność (uszkodzenie serca), w tym zawał serca. Dlatego tak ważne jest, by podawać i dawkować lek z dużą ostrożnością. Monitorować należy nie tylko pacjentki z problemami sercowymi, ale wszystkie chore.
Najczęściej występujące działania niepożądane to:
- bóle brzucha,
- astenia (osłabienie),
- bóle w klatce piersiowej,
- dreszcze,
- gorączka,
- bóle głowy,
- bolesność,
- biegunka,
- mdłości,
- wymioty,
- bóle stawów,
- bóle mięśni
- wysypka skórna (trądzik, czasem skóra jest też nadmiernie wysuszona i bardzo swędzi).
Jeśli Herceptin podawany jest w formie infuzji może wywoływać:
- dreszcze,
- gorączkę,
- objawy grypopodobne.
U niewielkiej grupy pacjentek obserwuje się:
- rozszerzenie naczyń,
- tachyarytmię nadkomorowa,
- nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi,
- niewydolność mięśnia sercowego,
- kardiomiopatię,
- kołatanie serca,
- brak apetytu,
- zaparcia,
- niestrawność,
- tkliwość wątroby,
- suchość błon śluzowych jamy ustnej,
- choroby odbytnicy (żylaki odbytu),
- leukopenię,
- wybroczyny krwawe,
- obrzęki obwodowe,
- obrzęki,
- bóle kostne,
- kurcze mięśni kończyn dolnych,
- zapalenie stawów,
- parestezje,
- nadmierną senność,
- zwiększone napięcie mięśni,
- neuropatię obwodową,
- lęk, depresję,
- bezsenność,
- astmę,
- nasilenie kaszlu,
- duszność, krwawienie z nosa,
- choroby płuc,
- zapalenie gardła,
- katar,
- zapalenie zatok,
- zakażenie układu moczowego,
- świąd,
- pocenie się,
- choroby paznokci,
- łysienie, trądzik,
- zaburzenia smaku.
W skrajnych przypadkach niektóre z tych reakcji mają gwałtowny przebieg i mogą wymagać interwencji i zastosowania odpowiednich środków zaradczych.
Herceptin – przeciwwskazania. Kiedy lek nie może być podany?
Preparatu Herceptin nie należy podawać osobom nadwrażliwym (uczulonym) na trastuzumab lub którykolwiek ze składników, a także pacjentkom z dusznością spoczynkową wynikającą z ich choroby lub pacjentkom poddawanym tlenoterapii.
Herceptyna – nie tylko na raka piersi
Badania pokazują, że substancja czynna zawarta w Hercetynie, czyli trastuzumab może być szansą dla pacjentów z innymi rodzajami nowotworów. Zwłaszcza tych, gdzie pojawia się podobna nadekspresja receptora ludzkiego czynnika wzrostu naskórka. Białko HER2 jest wytwarzane w nadmiarze u 22 proc. chorych na raka żołądka. Trastuzumab okazał się pierwszym lekiem biologicznym, który poprawił jakość życia chorych i wydłużył je o trzy miesiące. Dodatkowo, pewne sukcesy zostały też odnotowane w walce z rakiem błony śluzowej macicy.
To również może cię zainteresować:
