Albuminy: funkcje, normy. Kiedy albuminy są za wysokie lub za niskie

Ten rodzaj białka stanowi ok. 60 proc. białka całkowitego występującego w osoczu krwi. Podstawowym i najważniejszym zadaniem albumin jest regulacja ciśnienia panującego w naczyniach krwionośnych oraz utrzymywanie właściwego nawodnienia.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Albuminy wydzielane są przede wszystkim przez wątrobę. Regulują ciśnienie i utrzymują właściwe proporcje między wodą znajdującą we krwi a tą obecną w tkankach. Zapobiega to powstawaniu m.in. obrzęków. Uczestniczą w transporcie niektórych substancji. To za ich sprawą niektóre hormony , kwasy tłuszczowe, leki oraz dwutlenek węgla są prawidłowo rozprowadzane. Ponieważ odpowiadają za obieg płynów w całym organizmie i ich oczyszczanie, to zmiany chorobowe zakłócające ich wydzielanie odbijają się głównie na układzie moczowo-płciowym , limfatycznym a także na produkcji płynu wewnątrzkomórkowego.

Stężenie albumin w osoczu, u zdrowej osoby, powinno mieścić się w przedziale 35-50mg/ml. U dzieci do trzeciego roku życia nie przekracza 25-55 mg/ml.

Ludzka krew to nie jedyne źródło albumin. Białka te występują także w mleku, tkankach zwierzęcych, nasionach niektórych roślin.

Albuminy poniżej normy

Nieprawidłowe stężeni albumin może oznaczać:

- chorobę wątroby (np. choroba Wilsona )

- nieprawidłowe wchłanianie, niedożywienie

Nowotwór, gorączka, sepsa bądź uraz sprzyjają nadmiernemu niszczeniu białka. Do znacznego spadku białka dochodzi wskutek silnego oparzenia, krwawienia, wysięku. Niejednokrotnie pojawia się u pacjentów z zespołem nerczycowym lub schorzeniem układu pokarmowego. Ich spadek związany jest także z przewodnieniem.

Wzrost albumin

Znaczne przekroczenie bezpiecznych wartości wiąże się z odwodnieniem organizmu.

Zobacz wideo

Czytaj także:

Badanie krwi od kuchni

Badanie CRP

Rozmaz krwi

Hipereozynofilia

Zespoły mielodysplastyczne

Więcej o: