Izotretynoina wytwarzana jest endogennie z dostarczanej organizmowi wraz z pożywieniem witaminy A . Receptory zawarte w jądrze komórkowym aktywują jej wytwarzanie. Zdaniem specjalistów izotretynoina wpływa na funkcje nabłonka oraz na proces widzenia.
Izotretynoina zaliczana jest do retynoidów, najczęściej wykorzystywana jest w zwalczaniu trądziku skupionego oraz torbielowatego. Jednak kolejne badania wykazały, że może być skuteczna przy trądziku ropowiczym, średnio-bardzo nasilonym, opornym na działanie antybiotyków, trądziku z bardzo dużym łojotokiem z tendencją do bliznowacenia i częstymi nawrotami. Izotretynoina zmniejsza aktywność oraz wielkość gruczołów łojowych. Reguluje proces różnicowania komórek, co zapobiega nadmiernej produkcji związków odpowiedzialnych za zmiany trądzikowe. Dodatkowo przyspiesza tzw. apoptozę, czyli proces naturalnego obumierania komórek i oddziałuje na produkcję nowych. Niektóre badania przypisują jej działanie przeciwzapalne.
Izotretynoina choć doskonale radzi sobie ze zmianami skórnymi, stosowana w nadmiarze może wywołać poważne powikłania. Zbyt wysokie stężenie tj. przekroczenie 120-150 mg/kg, tego retynoidu prowadzi m.in. do impotencji, depresji, często wywołuje zmiany w zachowaniu, zaburzenia psychiczne oraz stany lękowe. Zdarza się, że przyspiesza rozwój cukrzycy, zwiększa wrażliwość skóry oraz podnosi ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Niejednokrotnie odpowiada za bóle stawów , mięśni oraz pleców.
Izotretynoina może silnie uczulać, dlatego osoby, u których występuje reakcja alergiczna po zjedzeniu orzeszków ziemnych lub soi nie powinny stosować zawierających ją leków. Substancja może być szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży (uszkodzenie płodu) oraz karmiących piersią. Odradzana jest chorym na marskość wątroby oraz hiperwitaminozę.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
Dieta dla skóry - odżyw skórę od środka